انواع كود انواع كود .

انواع كود

ذرت

ذرت رنگين كمان يا ذرت گلس جم (Glass Gem Corn) چيست؟

ذرت - ذرت رنگين كمان - ذرت گلس جم - ذرت شيشه اي

در اين مقاله ي شركت هنر طبيعت سگال  مطلبي راجع به يك نوع كمياب ذرت خواهيد خواند. ذرت گلس جم يا ذرت شيشه اي،

كاملا واقعي و طبيعي است! دانه هاي اين گونه، به صورت طبيعي و عالي رشد مي­ كنند.

براي بار نخست اين محصول در اوكلاهاما توسط كشاورزي به نام كارل بارنز(Carl Barnes)

كه استعداد خاصي در بهبود بخشيدن به آن داشت، توليد شد.

در طول نسل هاي متوالي، بارنز به طور انتخابي بذرهايي را كه رنگهاي جذابي داشتند، ذخيره كرد و كاشت.

سرانجام اين استاد كاشت اين محصول، كلكسيون دانه هاي خود را به شاگردش گرگ شون  (Greg Schoen) واگذار كرد.

شون كه براي حفاظت از ميراث استادش در پي مكاني امن بود، مقداري از آن بذرها را به عنوان نمونه به مك دورمن

( كه در آن زمان صاحب شركت seed trust، يك شركت كوچك در زمينه بذر بود

و اكنون به عنوان مدير اجرايي Native Seeds  مشغول به كار است) داد.

اين عاشق بذر، تعدادي از اين بذرها را در باغچه خود كاشت.

او معتقد بود هيچكس تا به آن زمان همچين بذرهاي منحصر به فرد و زيبايي را نديده است.

هر سالي كه از كاشت موفقيت آميز گلس جم كورن مي گذشت رنگ ها و الگوهاي شكلي جالبتر و واضح تري از آن پديد مي آمد.

اين بذرهاي رنگي به محض اينكه در اينترنت ظاهر شدند فروش رفتند و در حال حاضر تعداد زيادي در ليست انتظار خريد آن هستند!

 

 

 

چگونگي تعيين رنگ در ذرت شيشه اي

اما اين حجم از تقاضا براي چيست؟ براي آن است كه ذرت رنگين كمان يك نمونه غير عادي از رشد طبيعي ذرت است.

هرشخصي كه پاپ كورن درست كرده است با مغز دانه آن كه سفيد است و با يك لايه ي زرد رنگ پوشيده شده آشنا است.

هر دانه به وسيله يكي از ريشه هاي ابريشمي مخصوص خودش بارور مي ­شود،

كه اين متناسب است با تركيب ژني منحصر به فردي كه كنترل اندازه و رنگ دانه را بر عهده دارد.

ذرت - ذرت رنگين كمان - ذرت گلس جم - ذرت شيشه اي

منشا پيدايش ذرت

تقريبا تمام ذرت ها قبل از آنكه انسان ها به صورت گسترده در كشتشان دخيل شوند، چند رنگ بوده اند.

در امريكا قبل از سال ۱۹۵۰ اكثر ذرت ها به صورت گرده افشاني توليد مثل مي كردند.

نوع تجاري امروزي براي عطر ، طعم، رنگ و اندازه متفاوت به صورت تركيبي پرورش يافته اند.

در مورد چگونگي تكامل رنگ ها و يا انتخاب آن ها يكي از نويسندگان حوزه علوم مي­ گويد:

ذرت - ذرت رنگين كمان - ذرت گلس جم - ذرت شيشه اي

تغذيه كنندگان دام دانه هاي زرد و غني از ويتامين را ترجيح مي­ دهند،

جنوبي ها دانه هاي سفيد و بوميان آمريكا دانه هاي آبي را ترجيح مي­ دهند.

سالها انتخاب آگاهانه، گرده افشاني دقيق و ذخيره دانه ها باعث توليد اين نوع تك رنگ شده است.

به طور كلي، رنگ ها به گياه كمك مي­ كند كه ارگانيسم هاي ديگر را جذب يا دفع كند و يا از شكارچيان پنهان شود.

رنگها همچنين به عنوان بخشي جدايي ناپذير از واكنشهاي بيوشيميايي نيز ظاهر مي ­شوند.

برخي مطالعات حاكي از آن است كه رنگدانه هاي ذرت باعث مقاومت آن در برابر

حشرات يا قارچ هايي مي­ شود كه به دانه هاي ذرت حمله مي­كنند.

آيا ذرت رنگين كمان يا ذرت گلس جم خوراكي است؟

ذرت گلس جم در واقع يك از نوع علوفه اي است، در نتيجه به طور معمول خوراكي نمي­ باشد و مثل نوع شيرين (sweet corn) آن، شيرين نيست.

ولي مي ­توان از آن براي تهيه آرد ذرت استفاده كرد. همچنين مي ­توان براي تهيه پاپ كورن از دانه هاي آن استفاده نمود.

 

 


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۱ فروردين ۱۳۹۹ساعت: ۰۱:۱۷:۰۸ توسط:بهسون موضوع:

هواكشت

هواكشت يا كشت ايروپونيك چيستكشت ايروپونيك يا هواكشت به روشي از كشت گياهان گفته مي شود

كه در آن بدون استفاده از خاك يا بستر سنگدانه اي (موسوم به ژئوپونيك)‏،

گياهان در محفظه هوا يا مه تنك* پرورش داده مي شوند. اين نوع كشت با سيستم هاي هيدروپونيك و آكواپونيك متفاوت است

و برخلاف هيدروپونيك كه براي بستر رشد از محلول مايع مواد غذايي استفاده مي شود و يا برخلاف سيستم آكواپونيك

كه در آن از آب و زباله ماهي به عنوان بستر كشت استفاده مي شود، نيازي به بستر كشت ندارد.

البته بايد خاطر نشان كرد كه كشت آيروپونيك را گاهي به دليل استفاده از آب براي انتقال مواد غذايي هيدروپونيك مي خوانند.

در تعريف ساده تر مي توان گفت كشت ايروپونيك يا هواكشت به شيوه ي پرورش سرپوشيده گفته مي شود

كه گياهان در وضعيتي كه ريشه هايشان در هوا معلق است رشد مي كنند. عمل تغذيه آنها به وسيله

اسپري شدن محلول آب و مواد غذايي و يا آب و كود است. در اين متد خاك استفاده نمي شود.

از جمله مزاياي اين روش امكان كشت افقي و عمودي و استفاده حداكثري از فضا است.

همچنين ميزان آب مصرفي در كشت ايروپونيك كمتر است. با توجه به نوع سيستم هواكشت، مواد غذايي را ممكن است

به صورت دستي و با فاصله هايي در هر شب و روز اسپري كنند و يا با استفاده از پمپ هاي اتوماتيك عمل تغذيه صورت گيرد.

 

كشت ايروپونيك اغلب به دو روش ذيل انجام مي گيرد

١. كشت ايروپونيك كم‌فشار (LPA) : در اين شيوه كه از جمله روش هاي رايج كشت ايروپونيك مي باشد،

گلخانه دار خود مي تواند سيستم LPA  را به راحتي طراحي كرده و استفاده نمايد.

اكثرا اين نوع سيستم كم فشار به صورت ٢۴ ساعته و در تمامي روزها در حال مرطوب كردن ريشه گياهان هستند‏،

اما كارايي هواكشت  فشاربالا را كه مهي رقيق با ذرات ريز توليد مي كند ندارند.

 

٢. كشت ايروپونيك فشاربالا (HPA) : اين سيستم توسط ناسا توسعه پيدا كرده است.

ناسا طي گزارشي اعلام كرده است كه اين سيستم كاربردي ترين شيوه براي رشد و پرورش گياهان در فضا محسوب مي شود.

علاوه بر فضا اين كشت بر روي زمين نيز مزاياي فراواني دارد. تمام سيستم‌هاي HPA، ايروپونيك هستند اما همه ي هواكشت ها، HPA نيستند.

اين سيستم HPA براي كارايي بهتر بايد با فشار بالا كار بكند. فشار بالا براي اتميزه كردن آب و توليد قطره هايي به اندازه ۵۰ ميكرون و يا كوچكتر كاربرد دارد.

اين شيوه با آنكه نياز به سيستم هاي تخصصي تر و پرهزينه تر دارد اما هزينه هاي موثر را مي تواند در كل كاهش دهد.

هواكشت يا كشت ايروپونيك چيست

مزايا و معايب هواكشت

–  افزايش قرار گرفتن در معرض هوا : اين شيوه، هواي بهينه مورد نياز گياه براي رشد را در اختيار آن قرار مي دهد.

– كشت عاري از بيماري : با توجه به كاهش تماس گياه به گياه انتقال بيماري ها كاهش خواهد يافت.

علاوه بر آن هر پالس پاشش محلول مي تواند مجدد استريل شود.

– پودر كردن محلول (آب-اتميزه كردن) آب و عناصر غذايي : اسپري كردن غباري يكدست از محلول غذايي براي تغذيه ريشه.

– جذب مواد مغذي : مجزا بودن فاصله هاي غبارپاشي و مدت دوام پاشش در هواكشت،

سنجش ميزان جذب عناصر غذايي و كودي را در طول زمان و در حالات مختلف ميسر مي‌سازد.

 

 

 

*مه تنك: تُنُك‌‏مِه يا ميغ مجموعه‌اي از قطرات خيلي ريز آب با تكيه‌هاي كوچك يخ است. از نظر كلي، ابر و مه تفاوتي ندارند،

فقط مه در قسمت‌هاي پايين و ابر در نواحي بالاي جو تشكيل مي‌شود.


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۱ فروردين ۱۳۹۹ساعت: ۰۱:۱۵:۵۴ توسط:بهسون موضوع:

ابكشت

كشت هيدروپونيك يا آب كشت

شركت هنر طبيعت سگال را در اين مقاله دنبال كنيد تا در رابطه با كشت هيدروپونيك يا آب‌ كشت بيش تر بدانيد.

كشت هيدروپونيك يا آب‌ كشت (به انگليسي: Hydroponics، هايدروپُنِكس) به شيوه اي از كشت گياه گفته مي شود

كه در آن گياه بدون خاك رشد مي كند. به اين صورت كه نياز غذايي گياهان را پس از اندازه گيري،

با آب تامين مي كنند. كشاورز عناصر غذايي گياه را در آب حل كرده و اين عناصر به صورت محلول جذب گياه مي شود.

در اين روش به عنوان بستر كشت مواد نگهداري بي اثر مثل كوكوپيت مورد استفاده قرار مي گيرد.
كشت هيدروپونيك در قياس با روش هاي سنتي در كشاورزي مزاياي زيادي دارد،

از جمله نياز آبي كمتر، استريل بودن و بازدهي بالاتر. آب كشت از جمله خلاقانه ترين روش هاي توليد محصول

در كشاورزي به شمار مي رود كه مصرف خاك و سم را كاهش داده است.

در كشور ما ايران نيز گلخانه هاي بسياري از طريق كشت هيدروپونيك به پرورش محصولات خود پرداخته اند.

اين روش به كشاورزان اين امكان را داده است كه بدون توجه به شرايط اقليمي به كاشت محصول مورد نظر خود بپردازند.

 

بستر كشت

در سيستم كشت هيدروپونيك اغلب براي جلوگيري از ورود نور خورشيد و رشد خزه در محيط قرارگيري ريشه

از مواد كدر به عنوان پوشش استفاده مي شود. اين مواد كدر كه فقط در قسمت قرارگيري گياه باز است،

مي تواند كيسه هاي نايلوني و يا لوله هاي گشاد پليكا باشد.

داخل اين محفظه و به عنوان بستر كشت هيدروپونيك از كوكوپيت همراه با پرليت

و درصد كمي پيت ماس (رشد يكسان ريشه و اندام سبز) استفاده مي شود كه بهترين تركيب براي آب كشت به شمار مي آيد.

آب كشت - كشت هيدروپونيك

انواع كشت هيدروپونيك

آبكشت يا كشت هيدروپونيك به روش هاي گوناگوني انجام مي گيرد.

در ميان اين روش ها ساده ترين و قديمي ترين آن ها، كشت گياهان در بستر كاه بوده است

كه مواد غذايي را در اين بسترها در اختيار گياه قرار مي دادند.

از جمله جديدترين روش هاي اين سيستم روش NFT است

كه مواد غذايي به صورت يك لايه ي نازك در اختيار گياه قرار داده مي شوند.
سيستم تغذيه گياهان در كشت هيدروپونيك را مي توان به دو دسته ي زير تقسيم بندي نمود:
١. سيستم باز: در اين شيوه عناصر غذايي مورد نياز گياه اعم از ماكرو و ميكرو، تنها يك بار در اختيار گياه قرار مي گيرد و بعد از آن از طريق سوراخ هاي تعبيه شده در زير بستر، خارج مي شود.
٢. سيستم بسته: در سيستم بسته مواد غذايي بيش از يك بار استفاده مي شوند. در اين روش براي جلوگيري از افت كيفيت محلول غذايي گياه، دائما اين محلول توسط دستگاه هاي كنترل كيفيت اندازه گيري مي شوند.

آب كشت - كشت هيدروپونيك

مزاياي آبكشت

– كاهش چشمگير مصرف آب در سيستم هيدروپونيك
– عدم نياز به شخم و آبياري در آب كشت
– عدم نياز گسترده به خاك
– حذف علف هرز در توليد محصولات كشاورزي
– جلوگيري از فرسايش خاك و زمين هاي كشاورزي
– سادگي كنترل شرايط محيطي نظير دما، رطوبت و …
– توليد ميوه و سبزي در مناطق سردسير و باتلاقي ايران و جهان به واسطه سيستم آب كشت
– حذف استفاده از آفت كش ها و سموم و صرفه جويي در هزينه
– افزايش ارزش غذايي محصولات هيدروپونيك نسبت به روش سنتي
– بازآفريني مناطق كم تر توسعه يافته و مكان هاي متروكه به منظور احداث گلخانه
– قابليت كشت محصولات در هر مكان (حتي اراضي كه داراي خاك مناسب نيستند)
– استفاده بيش تر از فضا و كشت گياهان علوفه اي به صورت متوالي براي واحدهاي كوچك دامداري
– ساده و كم هزينه بودن ضد عفوني كردن بستر كشت و در نتيجه كاهش ابتلاي گياهان به بيماري هاي ارگانيك و انگلي
– مكانيسمي كه سيستم هيدروپونيك دارد، از جمله بهترين شيوه هاي مانيتورينگ رشد ريشه و نحوه حذف عناصر و مواد غذايي است


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۱ فروردين ۱۳۹۹ساعت: ۰۱:۱۴:۵۲ توسط:بهسون موضوع:

اكواپونيگ

آكواپونيك

به تركيب پرورش حيوانات آبزي و محصولات كشاورزي در يك سيستم بسته و محيط محدود شده آكواپونيك مي گويند.

اين شيوه بسيار شبيه به سيستم هيدروپونيك و ايرو پونيك مي باشد اما با اين تفاوت كه همزمان به پرورش آبزيان هم پرداخته مي شود، كه اين مورد مزيت اين سيستم به شمار مي رود. در آكواپونيك ماهي ها به رشد گياه كمك كرده و گياهان هم به رشد آبزيان. اما چگونه؟ فضولات آبزيان كه باعث آلودگي محيط زيستشان مي شود از محيط آن ها خارج شده و به صصورت كود در بخش كشاورزي مصرف مي شود و آب همراه با فضولات پس از آنكه به مصرف گياهان رسيد در اين پروسه تصفيه شده و به سامانه محل زندگي آبزيان برگردانده مي شود. همان طور كه گفته شد از جمله اهداف اصلي سيستم آكواپونيك آن است كه مواد اضافي و دفعي يك سيستم به عنوان ماده غذايي براي سيستم ديگر استفاده شود. آب استخرهاي پرورش ماهي از لحاظ تغذيه اي براي گياهان بسيار غني هست و باعث رشد بيشتر و بهتر گياهان خواهد شد.

از طرف ديگر تصفيه زيستي آب مي تواند از حيث صرفه جويي اقتصادي و آسيب كمتر به محيط زيست بسيار كارامد باشد. در سيستم آكواپونيك آب استخرهاي پرورش ماهي از فيلترهاي مكانيكي عبور كرده و به بستر هيدروپونيك وارد مي شود. اين بستر كشت سيستم آكواپونيك به عنوان بيوفيلتر محيط مناسبي براي رشد باكتري‌ها ايجاد خواهد كرد كه عمل تصفيه را انجام مي دهند و آب تصفيه شده در سيستم دوباره وارد استخر پرورش ماهي خواهد شد.

 

مزاياي آكواپونيك

– در آكواپونيك هزينه‌ها كاهش مي يابد.

– استفاده از روش آكواپونيك موجب صرفه‌جويي در مصرف آب مي‌شود (توليد دو محصول از طريق يك منبع آب)

– باعث ارتقاء طعم و كيفيت محصولات كشاورزي مي‌شود

– آكواپونيك باعث مي‌شود مواد مغذي آبزيان به صورت ارگانيك به گياه منتقل شود

– اين سيستم موجب بهبود كيفيت آب استخرهاي پرورش ماهي مي‌شود

– كاهش آلودگي محيط زيست را منجر مي شود

– شيوه آكواپونيك باعث صرفه‌جويي در مصرف كودهاي شيميايي خواهد شد

 

سيستم آكواپونيكچه گياهاني را مي ­توان در سيستم آكواپونيك پرورش داد

اكثر گياهان در سيستم آكواپونيك به راحتي رشد مي كنند، ولي گونه هاي گياهي خاصي در اين سيستم عملكرد فوق العاده اي خواهند داشت.

سيستم آكواپونيك را مي توانيد براي رشد هر نوع گياه، سبزيجات، ميوه ­ها، گياهان گلدار و ميكروگرين­ ها استفاده شود.

 

 


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۱ فروردين ۱۳۹۹ساعت: ۰۱:۱۳:۳۷ توسط:بهسون موضوع:

خاك شور

تعريف خاك شور

اگرچه تعريف خاك شور با توجه به نوع گياهي كه در آن كشت مي شود بايد بيان گردد اما به طور كلي مي توان گفت

به خاكي كه غلظت نمك در منطقه ريشه ي آن به حدي بالاتر از ميزان متعارف رشد گياه برسد، خاك شور مي گويند.

اين شوري در خاك شور در حدي است كه رشد گياه را تحت تاثير قرار داده و مانع رشد مي شود.

به عبارتي ديگر خاك شور داراي مقدار هدايت الكتريكي عصاره اشباع بيشتر از ۴ دسي زيمنس بر متر مي باشد.

به طور معمول براي اندازه گيري ميزان شوري خاك از هدايت الكتريكي استفاده مي كنند.

از جمله آسيب هاي وارده از سمت خاك شور به گياه مي توان به اين مورد اشاره نمود كه گياه آب مورد نياز خود را به سختي مي تواند از خاك دريافت كند،

در نتيجه رشد گياه كم شده و يا اصلا رشد نخواهد كرد. در واقع در حالت شوري خاك لايه يا افق بسيار متراكمي در زير خاك تشكيل شده كه مانع عبور آب و هوا به ريشه گياهان خواهد شد.

در كنار آن جذب مواد غذايي از طريق ريشه از خاك شور بسيار كاهش مي يابد.

عوامل متعددي نظير شرايط آب و هوايي، بافت خاك، نوع گياه و كيفيت آب بر شوري خاك تاثير مي گذارند.

 

گياهان حساس به شوري

گياهان حساسيت هاي متفاوتي نسبت به شوري خاك از خود نشان مي دهند.

برخي از آن ها شوري را راحتتر تحمل كرده كه به آن ها گياهان متحمل شوري مي گويند

و بعضي ديگر نسبت به خاك شور بسيار حساس هستند كه به آن ها گياهان حساس به شوري مي گويند.

 

متحمل نيمه متحمل نيمه حساس حساس
جو گندم ذرت لوبيا
چغندر قند نخود يونجه برنج
پنبه سويا آفتابگردان پياز

خاك شور - روش هاي مبارزه با شوري خاك

عوامل موثر بر شوري خاك شور

١. شوري آب آبياري

٢. كاربرد كودهاي حاوي نمك هاي مضر و يا استفاده بيش از اندازه از كود (نكاتي كه بايد در انتخاب يك كود مناسب در نظر بگيريم)

٣. تعداد بارهاي آبياري و نوع سيستم هاي آبياري

 

خاك شور - روش هاي مبارزه با شوري خاكروش هاي مبارزه با شوري خاك – راهكارهاي كشاورزي در خاك شور

همان طور كه پيشتر اشاره شد خاك شور در كشاورزي باعث كاهش جذب عناصر غذايي و آب مي شود.

اين كاهش جذب عملكرد محصول را نيز كاهش خواهد داد. در ادامه راهكارهايي را در اين رابطه مطرح خواهيم كرد:

١. استفاده از انواع كودي مناسب و زمان بندي درست كوددهي

عدم جذب كامل كود موجب افزايش املاح و شوري خواهد شد. كود مناسب كه حلاليت بالاتر داشته باشد و بيشترين جذب را از طريق ريشه گياه داشته باشد باعث كاهش شوري خاك مي شود.

٢. آبشويي

از جمله ديگر راهكارهاي كاهش شوري خاك شور شستشوي املاح خاك است كه  در سطح خاك تجمع مي يابند.

۳. مخلوط كردن آب هاي آبياري شور

مخلوط كردن آب شور و شيرين و يا آبدهي يكي در ميان آب شور و شيرين باعث كاهش ميزان شوري مي گردد.

۴. تغيير شيوه آبياري

بهتر است در صورت امكان از شيوه آبياري قطره اي استفاده كنيم زيرا در اين متد محلول خاك را همواره رقيق نگه مي داريم.

۵. كاشت گياه مقاوم به شوري و يا كاشت زود هنگام گياه

در صورت امكان كشت زود هنگام در فصل بهار مي تواند تعديل كننده اين مشكل باشد.

۶. انتخاب محل كاشت مناسب بذر

كاشت بذر در محل هايي كه تجمع نمك كم تر است.

۷. تركيب خاك با خاك هاي اصلاح كننده

تركيب خاك شور با خاكي مثل پيت ماس بيور باعث كاهش پي اچ قليايي يا همان شوري خاك مي گردد. اين نوع خاكي با مواد عالي بالا ساختار فيزيكي خاك را اصلاح مي كند و با pH اسيدي خود ساختار شيميايي خاك را اصلاح خواهد كرد.

۸. كاستن از فاصله آبياري

پس از آبياري ميزان شوري محلول خاك كمتر شده تا آنكه دوباره آب توسط گياه مصرف شود و يا تبخير شود. با كاستن از فاصله مابين آبياري ها مي توان غلظت املاح را كاهش داد و در نتيجه از شوري خاك شور كاست.


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۱ فروردين ۱۳۹۹ساعت: ۰۱:۱۲:۳۸ توسط:بهسون موضوع:

علف هرز

تعريف علف هرز

علف هرز به گياهي گفته مي شود كه به صورت ناخواسته در زمين هاي كشاورزي رشد كرده و به رقابت با گياه اصلي مي پردازد. اين رقابت به كميت و كيفيت گياه اصلي در زمين كاشته شده‏، آسيب جدي خواهد زد. اين گونه گياهي به واسطه ي سازش بالايي كه دارد بسيار بهتر رشد مي كند. ويژگي هاي اين نوع گياهان را مي توان در موارد زير خلاصه نمود:

– قدرت توليد بذر فراوان

– دوره خواب طولاني

– توانايي بقا در شرايط نامساعد

– توانايي آشفته ساختن محيط و رقابت

– انتشار به طريق رويشي

در برخي موارد گياهان زراعي نيز ممكن است به صورت ناخواسته برويند كه در اين صورت به آن ها نيز هرز گفته مي شود.

بذر اين نوع علف ممكن است از راه هاي مختلفي نظير باد،آب‏، كود، خاك تركيبي و يا بذرها وارد زمين زراعي شود و سال هاي متمادي در خاك زنده بماند.

چگونگي تاثير گذاري علف هرز بر محصولات زراعي

عده ي زيادي از انواع آن ها از ريشه هاي مرده و يا در حال حيات خود مواد ترشح مي كنند كه موجب كاهش رشد گياهان زراعي خواهد شد. علف هاي هرزي نظير بيد گياه ، نوعي كاهوي وحشي و كاملينا از اين دسته به شمار مي روند. همچنين با توجه به رشد سريع تر‏، تعداد بذر بالاتر و توقع كم تر‏، علف هرز به رقابت سنگيني با گياه زراعي اصلي بر سر آب، نور و منابع غذايي مي پردازد.

 

دسته بندي علف هرز

اين گونه علفي را با معيارهاي متفاوتي دسته بندي مي كنند كه در ادامه به چند مورد دسته بندي معروف اشاره خواهد شد:

١. تقسيم بندي بر اساس طول چرخه ي زندگي آن ها

. نوع يك ساله: مانند تاج خروس، علف هفت بند، جو وحشي، چچم و …

. نوع چند ساله: مانند هويج وحشي، پيچك صحرايي، شيرين بيان و …

٢. تقسيم بندي بر اساس نوع زندگي

. كامل

. نيمه انگل

. انگل مانند

٣. تقسيم بندي اجباري و اختياري

. نوع اجباري: بسياري از علف هاي هرز در طبيعت به صورت وحشي وجود ندارند. اين علف هاي هرز ممكن است به واسطه ي گسترش كشاورزي ايجاد شوند. در نتيجه اين علف ها تنها در بين گياهان زراعي پرورش داده شده توسط انسان مي رويند. مانند پيچك صحرايي و تربچه وحشي. اين نوع علف هاي هرز به برخي گياهان زراعي شبيه هستند.

. نوع اختياري: اين گونه، به آن علت نوع اختياري ناميده مي شوند كه علاوه بر رويش در محيط هاي دست ساخت بشر، به طور وحشي نيز مي رويند. گياهاني از قبيل گل عقربي و گونه هاي متفاوت پياز از اين قبيل اند.

۴. تقسيم بندي آن ها براي مبارزه

. باريك برگان

. پهن برگان

علف هرز - راه هاي مبارزه با علف هرز

راه هاي مبارزه با علف هرز

١. كنترل مكانيكي آن ها: اين مبارزه شامل كندن علف هرز با دست‏، بيل يا بيلچه و يا ماشين هاي مخصوص نظير كولتيواتور پنجه اي

٢. كنترل فيزيكي آن ها: اين شيوه شامل مواردي چون سوزاندن آن ها مي شود

٣. كنترل بيولوژيكي آن ها: استفاده از دشمنان طبيعي مانند حشرات، قارچ ها، موجودات ذره بيني، حلزون ها و حيواناتي نظير گوسفند

۴.كنترل آن ها به روش شيميايي: استفاده از علف كش ها

۵. پيشگيري: با استفاده از خاك هاي (پيت ماس و كوكوپيت) عاري از بذر علف هاي هرز


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۱ فروردين ۱۳۹۹ساعت: ۰۱:۱۱:۰۵ توسط:بهسون موضوع:

علف هرز

تعريف علف هرز

علف هرز به گياهي گفته مي شود كه به صورت ناخواسته در زمين هاي كشاورزي رشد كرده و به رقابت با گياه اصلي مي پردازد. اين رقابت به كميت و كيفيت گياه اصلي در زمين كاشته شده‏، آسيب جدي خواهد زد. اين گونه گياهي به واسطه ي سازش بالايي كه دارد بسيار بهتر رشد مي كند. ويژگي هاي اين نوع گياهان را مي توان در موارد زير خلاصه نمود:

– قدرت توليد بذر فراوان

– دوره خواب طولاني

– توانايي بقا در شرايط نامساعد

– توانايي آشفته ساختن محيط و رقابت

– انتشار به طريق رويشي

در برخي موارد گياهان زراعي نيز ممكن است به صورت ناخواسته برويند كه در اين صورت به آن ها نيز هرز گفته مي شود.

بذر اين نوع علف ممكن است از راه هاي مختلفي نظير باد،آب‏، كود، خاك تركيبي و يا بذرها وارد زمين زراعي شود و سال هاي متمادي در خاك زنده بماند.

چگونگي تاثير گذاري علف هرز بر محصولات زراعي

عده ي زيادي از انواع آن ها از ريشه هاي مرده و يا در حال حيات خود مواد ترشح مي كنند كه موجب كاهش رشد گياهان زراعي خواهد شد. علف هاي هرزي نظير بيد گياه ، نوعي كاهوي وحشي و كاملينا از اين دسته به شمار مي روند. همچنين با توجه به رشد سريع تر‏، تعداد بذر بالاتر و توقع كم تر‏، علف هرز به رقابت سنگيني با گياه زراعي اصلي بر سر آب، نور و منابع غذايي مي پردازد.

 

دسته بندي علف هرز

اين گونه علفي را با معيارهاي متفاوتي دسته بندي مي كنند كه در ادامه به چند مورد دسته بندي معروف اشاره خواهد شد:

١. تقسيم بندي بر اساس طول چرخه ي زندگي آن ها

. نوع يك ساله: مانند تاج خروس، علف هفت بند، جو وحشي، چچم و …

. نوع چند ساله: مانند هويج وحشي، پيچك صحرايي، شيرين بيان و …

٢. تقسيم بندي بر اساس نوع زندگي

. كامل

. نيمه انگل

. انگل مانند

٣. تقسيم بندي اجباري و اختياري

. نوع اجباري: بسياري از علف هاي هرز در طبيعت به صورت وحشي وجود ندارند. اين علف هاي هرز ممكن است به واسطه ي گسترش كشاورزي ايجاد شوند. در نتيجه اين علف ها تنها در بين گياهان زراعي پرورش داده شده توسط انسان مي رويند. مانند پيچك صحرايي و تربچه وحشي. اين نوع علف هاي هرز به برخي گياهان زراعي شبيه هستند.

. نوع اختياري: اين گونه، به آن علت نوع اختياري ناميده مي شوند كه علاوه بر رويش در محيط هاي دست ساخت بشر، به طور وحشي نيز مي رويند. گياهاني از قبيل گل عقربي و گونه هاي متفاوت پياز از اين قبيل اند.

۴. تقسيم بندي آن ها براي مبارزه

. باريك برگان

. پهن برگان

علف هرز - راه هاي مبارزه با علف هرز

راه هاي مبارزه با علف هرز

١. كنترل مكانيكي آن ها: اين مبارزه شامل كندن علف هرز با دست‏، بيل يا بيلچه و يا ماشين هاي مخصوص نظير كولتيواتور پنجه اي

٢. كنترل فيزيكي آن ها: اين شيوه شامل مواردي چون سوزاندن آن ها مي شود

٣. كنترل بيولوژيكي آن ها: استفاده از دشمنان طبيعي مانند حشرات، قارچ ها، موجودات ذره بيني، حلزون ها و حيواناتي نظير گوسفند

۴.كنترل آن ها به روش شيميايي: استفاده از علف كش ها

۵. پيشگيري: با استفاده از خاك هاي (پيت ماس و كوكوپيت) عاري از بذر علف هاي هرز


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۱ فروردين ۱۳۹۹ساعت: ۰۱:۱۱:۰۰ توسط:بهسون موضوع:

ريزمغذي

ريز مغذي – مقدمه

شركت هنر طبيعت سگال در اين مقاله در رابطه با موضوع حياتي عناصر ريز مغذي توضيحات مختصر و مفيدي خواهد داد.

تمام موجودات زنده براي رشد و زندگي احتياج به غذا دارند. كمبود ريز مغذي يا كمبود غذايي

در انسان ها و حيوانات شامل كمبود ويتامين ها و مواد معدني است.

درصورتي كه در گياهان اين كمبود تنها مربوط به مواد مغذي معدني مي شود. ريز مغذي

در مورد گياهان، خاك تامين كننده اكثر مواد مغذي و ريز مغذي مورد نياز آن ها مي باشد.

ساير مواد غذايي مورد نياز گياه يعني كربن، اكسيژن و هيدروژن به طور عمده

از آب و هوا تامين مي شود. در تغذيه گياه توجه به تك تك عناصر مغذي و ريز مغذي مورد نياز گياه

و ايجاد تعادل بين هر يك از اين مواد مغذي بسيار اهميت دارد.

 

ريز مغذي چيست

عناصر غذايي مورد نياز گياه به سه دسته ي عناصر مضر، عناصر مفيد و عناصر ضروري تقسيم مي گردند.ريز مغذي

عناصر لازم و يا ضروري كه گياه بدون آن ها توانايي تكميل چرخه ي حيات خود را ندارد، شامل ١۶ عنصر مي شود.

كربن، اكسيژن، هيدروژن، نيتروژن، فسفر، پتاسيم، كلسيم، منيزيم، گوگرد، آهن، منگنز، روي، مس، بر، موليبدن و كلر اين شانزده عنصر هستند.

در اين ميان هفت عنصر آهن، منگنز، روي، مس، بر، موليبدن و كلر به عنوان عناصر كم مصرف يا ريز مغذي دسته بندي مي شوند.

هر دو دسته ي عناصر غذايي پرمصرف يا ريزمغذي ها (عناصر كم مصرف) براي ادامه ي حيات گياه ضروري مي باشند.

تنها تفاوت اين دو دسته در مقدار نياز گياه به آن ها مي باشد. عناصر ريز مغذي به ميزان كم تري مورد نياز گياه هستند.

 

كمبود ريزمغذي

كمبود ريز مغذي يك اختلال گياهي فيزيولوژي مي باشد كه در زمان فقدان يك يا چند ريز مغذي در خاك رخ مي دهد.

كمبود اين ميكرو مغذي ها رشد گياهان را شديدا تحت تاثير قرار مي دهد.

با توجه به آنكه امكان عدم وجود و يا كمبود ريز مغذي ها در خاك وجود دارد،

اين نياز گياهان نيز همانند ساير مواد مغذي همراه با كود به گياه داده مي شود.

كودهاي با كيفيت بالا كه داراي مقادير متناسبي از ريز مغذي ها هستند اين نياز گياهي را برطرف خواهند ساخت.

در صورت عدم مصرف كود مناسب همراه با ريز مغذي، گياه دچار كمبود اين عناصر شده

و در نتيجه تنش خواهد شد كه در آن صورت نياز هست به صورت جداگانه عنصر و يا عناصري كه گياه نياز دارد به آن داده شود.

اين عناصر بعد از متعادل ساختن مصرف كودهاي ازته، فسفاته و پتاسيمي، افزايش توليد را رقم مي زنند.

ريز مغذي - منابع ريز مغذي ها علت كمبود عناصر ريز مغذي

در كشور ما ايران، به علت شرايطي چون وضعيت آهكي خاك، كاهش درصد مواد آلي خاك ها،

پايين بودن حلاليت اين عناصر در پي اچ هاي آهكي (غير از موليبدن)، وجود يون هاي كربنات و

بي كربنات در آب هاي آبياري و استفاده ي زياد از فسفر، شاهد كمبود عناصر ريز مغذي هستيم.

عدم وجود مقادير كافي عناصر ريز مغذي در برخي از درختان ميوه و محصولات زراعي با توجه به مواردي نظير

ميزان نياز گياه، شرايط رطوبت، درجه حرارت و مقدار آب آبياري، مختلف است اما مي توان گفت

كه سرآمد آن ها عنصر روي(Zn) است. به علاوه كمبود منگنز در غلات و درختان ميوه ، در چغندرقند بُر،

در انگور منيزيم و منگنز، در دانه‌هاي روغني آهن، در سيب زميني و پياز منگنز و مس

و در گياهان و گل‌هاي زينتي بُر و آهن بسيار حائز اهميت مي باشد.


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۱ فروردين ۱۳۹۹ساعت: ۰۱:۰۹:۴۴ توسط:بهسون موضوع:

بيت لند

پيت لند چيست

پيت لند به سرزميني اطلاق مي شود كه با داشتن شرايط آب و هوايي و اقليمي و پوشش

گياهي خاص در اثر تخمير بقاياي گياهي موجود در آنجا پيت ماس توليد مي كند.

 

انواع پيت لندها

پيت لند ها داراي دو تيپ اصلي هستند كه شامل تشكيل در باتلاق ها و مرداب ها مي باشند

و تفاوت آنها در منشاء گياهي, هيدرولوژي و شيمي آب است.

۱. پيت لند باتلاقي (آمينروتروپيك)

باتلاق ها را مي توان از طريق گياهاني كه تحت تاثير آب زياد و كمبود كليه عناصر غذايي مورد

نياز، رشد كرده اند شناسايي نمود. سطح باتلاق ها اغلب به شكل تپه اي بالا مي آيد

و منبع اصلي مواد غذايي توسط باد و بارش هاي جوي فراهم مي شود.

ويژگي هاي پيت لند هاي باتلاقي:

* مواد غذايي اصلي توسط باد و بارش هاي جوي فراهم مي شود.

* داراي PH  اسيدي در حدود كمتر از ۵/۴ مي باشد.

* پوشش گياهي غالب اين نوع پيت لند شامل خزه اسفاگنوم همراه با درخت و درختچه

هاي اريكاسه (كاج اروپايي ) و صنوبر سياه مي باشد.

 

۲. پيت لند مردابي (مينروتروپيك)

مرداب ها را از طريق سطح بالاي آب موجود و مسطح بودن آن همراه با شيب خيلي كم

مي توان شناسايي نمود، اما زهكشي داخل مرداب خيلي كم به وسيله نشت آب

در امتداد شيب آن به صورت بسيار آرام انجام مي پذيرد. آب ورودي به مرداب به دليل

تماس با تپه هاي حاوي مواد معدني بسيار غني از مواد غذايي معدني محلول مي شود.

ويژگي هاي پيت لند هاي مردابي:

*مواد غذايي از اطراف تپه هاي معدني وارد مرداب مي شود

*درجه اسيديته  آب خاصيت قليايي كم حدود۵/۴ الي ۵/۷

*پوشش گياهي غالب شامل :خزه هاي قهوه اي و گياهان علفي (جگن)

پيت لند - پيت لند چيست

پوشش گياهي موجود در پيت لندهاي نيمكره شمالي

در نواحي معتدل شمالي خزه هاي اسفاگنوم يكي از مهمترين پوشش گياهي پيت لند ها هستند.

آنها نقش مهمي در توليد پيت ماس مرغوب دارند اين پوشش گياهي نوعي پيت ماس را توليد مي كند

كه داراي ويژگي هاي ارزشمند براي باغباني و كشاورزي است، همچنين پوشش گياهي تقريبا

يكپارچه اي را به وجود مي آورند كه گياهان ديگر مي توانند روي آن مستقر شده و رشد كنند.

 

. گياهان معمول در باتلاق ها:

با توجه به اينكه باتلاق ها از نظر مواد مغذي ضعيف، مرطوب و محيطي اسيدي دارند

داراي تنوع زيستي گياهي كمي هستند و از گونه هاي گياهي تشكيل شده اند كه به طور ويژه

با اين شرايط سازگار مي باشند.

مجموعه پوشش گياهي باتلاقي  معمولا شامل : خزه هاي اسفاگنوم، گونه هاي اريكاسه (زغال اخته، درخت رودودندرون)، گياهان گوشت خوار، علف كتان، صنوبر سياه، كرنبري و سنگروي سياه هستند.

. گياهان معمول در مرداب ها:

مرداب ها از آب معدني بهره مند هستند  و داراي تنوع گياهي گسترده تري مي باشند،

در اين مرداب ها گياه آبزي (Cattail) گياهان آوندي علفي به اضافه درختچه ها و درختان

مختلف وجود دارند، بعضي از گياهاني كه در باتلاق ها ديده مي شوند در مرداب ها نيز

رشد مي كنند. درحقيقت حضور گياهان مينروتروپيك تعيين مي كند كه آيا پيت لند به عنوان

مرداب مي باشد يا باتلاق است.

. خزه هاي اسفاگنوم باتلاق ها

خزه هاي اسفاگنوم گياهان پر آبي بوده كه داراي طيف رنگي سبز تا متمايل به قرمز مي باشند.

گياهان منحصر به فرد شامل يك ساقه اصلي همراه بادسته هاي مرتب از شاخه ها كه معمولا

شامل ۲ تا ۳شاخه گسترده و ۲ تا ۵ شاخه آويزان هستند. قسمت بالاي گياه يا capitulum

دسته هاي متراكمي از شاخه هاي جوان دارد. در امتداد شاخه ها و ساقه ها برگ هاي پراكنده اي

با شكل هاي مختلف وجود دارند .

برگ ها شامل دو نوع سلول هستند: سلولهاي زنده و كوچك سبز (سلول هاي كلروفيلي ) و

سلول هاي مرده با ساختاري بزرگ و شفاف  (سلول هاي شفاف ) برگ ها ظرفيت نگهداري

آب بالايي را دارند. خزه هاي اسفاگنوم خيلي سريع در حدود ۲ تا ۱۲ سانتي متر در هر سال

رشد مي كنند. همچنانكه خزه ها رشد كرده قسمت هاي زيرين مي ميرند و در زير سطح انباشته

مي شوند تا به تدريج پيت را تشكيل دهند.

در حدود ۱۶۵ گونه خزه هاي اسفاگنوم در سرتاسر جهان وجود دارد.

پيت لند - پيت لند چيست

نقش پيت لند ها

شناسايي پيت لند ها از ساير سرزمين ها به سختي امكان پذير بوده و هنوز محل اتفاقات شگرف

و غافلگيركننده اي هستند، بعضي از آن ها به طور مستقيم بر روي كيفيت زندگي ما تاثيرگذاربوده كه عبارتند از:

۱. هيدرولوژي

پوشش گياهي موجود در پيت لند ها آلودگي موجود در آب هاي ورودي توسط آب هاي جاري و

بارش هاي جوي  را به وسيله چرخه عناصر و ذخيره مواد ارگانيك به ميزان قابل توجهي كاهش مي دهد.

نقش پوشش گياهي پيت لند ها در كاهش آلودگي آب ها و جريان هاي سيلابي در حوضه آبي اطراف آن ها

در مقايسه با اسفنج ها بسيار بالا بوده وعملكرد ضعيفي در دوره هاي خشكي دارا مي باشند.

۲. اقليم شناسي

از آنجايي كه پيت لند ها به مرور زمان باعث انباشتگي مواد ارگانيك مي شوند، از ذخيره كافي كربن

برخوردار بوده كه اين امر باعث كاهش گازهاي گلخانه اي در اتمسفر مي شود.با عملكرد طبيعي و

مجدد پيت لندها پس از برداشت پيت، شرايط اجازه مي دهد كه تثبيت كربن ادامه يابد.

۳. آرشيو علمي

سرعت تجزيه آرام مواد ارگانيك در پيت لندها باعث به وجود آمدن بانك اطلاعاتي از هزاران سال گذشته

مي شود. به عنوان مثال مطالعه دانه گرده ذخيره شده در اعماق مختلف به دانشمندان اجازه مي دهد

شرايط اقليمي و تحول اكوسيستم گياهي در ۱۲ هزار سال گذشته را بازسازي كنند.

۴. تنوع زيستي

پيت لند ها محل زندگي انواع خزه ها، گياهان گوشتخوار، درختچه ها و گونه هايي از گياهان هستند

كه به طور معمول در جاهاي ديگر وجود ندارند. بعضي از اين گياهان خواص دارويي دارند و امروزه در داروسازي

مورد استفاده قرار مي گيرند. پيت لندها همچنين لانه هايي و شكارگاه هايي براي چندين گونه از پستانداران

و پرندگان و حشرات هستند.

 

پيت لند - پيت لند چيست

انتخاب پيت لند جهت برداشت پيت ماس

پروسه انتخاب پيت لند جهت برداشت پيت ماس به صورت كلي به وسيله نقشه برداري و بررسي

منابع موجود، تسهيل شده است.

مشخصات پيت لند مناسب عبارتند از:

*كيفيت پيت: بايد استاندارد تجاري را داشته باشد، در كانادا و آمريكا پيت ماس قهوه اي روشن،

پيت ماسي است كه تجزيه ضعيفي داشته و براي استفاده كنندگان حرفه اي مانند گلخانه دارها

ترجيح داده مي شود. پيت ماس قهوه اي تيره كه بيشتر تجزيه شده است به طور كلي با هدف تهيه

مخلوط هاي باغباني توسط باغبانان آماتور مورد استفاده قرار مي گيرد.

*عمق پيت: ضخامت لايه پيت جهت باغباني بايد به اندازه مناسبي باشد. به طور كلي عمق متوسط

۲ متر، كمترين عمق مورد نياز جهت بهره برداري است.

*مساحت سطح: پيت لند بايد به اندازه كافي بزرگ بوده كه قابل بهره برداري باشد. براي اين امر

مساحتي حدود ۵۰ هكتار جهت بهره برداري مورد نياز است، هرچند در بعضي شرايط مناطق كوچكتر

نيز مورد بهره برداري قرار مي گيرند.

*فاكتورهاي ديگر: نزديكي به مسيرهاي حمل نقل (جاده ها و مسير تردد كاميون )، پوشش درختي كم،

دسترسي به نيروي كار و دسترسي به نيروي الكتريكي همچنين نقش اساسي را در انتخاب پيت لند بازي مي كند.

 

توزيع پيت لندها در جهان

پيت لند ها در سرتاسر كره زمين مساحتي به اندازه ۵۵۵ ميليون هكتار را شامل مي شوند

كه در مجموع % ۳ درصد از كل مساحت زمين رابه خود اختصاص مي دهند . پيت لندها اكثرا

در شمال آمريكا (كانادا با %۳۷ ) و در شمال آسيا و اروپا قرار دارند. ۱۰درصد از پيت لندها در

مناطق استوايي هستند كه حدود۲۰ ميليون هكتار در اندونزي يافت شده است.

در زير تصويري مي بينيد كه درصد مناطق پوشيده شده از پيت لند در هر كشور را عنوان مي كند.

پيت لند - پيت لند چيست

در زير تصوير جدول مساحت پيت لندها در كشورهاي داراي بيشترين مساحت پيت لند را مي بينيد.

پيت لند - پيت لند چيست

توزيع پيت لندها در استان ها و قلمروهاي مختلف كانادا

پيت لند ها مساحتي بالغ بر ۱۱۳٫۶ ميليون هكتار را در كانادا شامل مي شوند كه معادل  ۱۳ درصد

سطح كشور مي شود و همه ايالت ها را در بر دارد. بهترين تمركز پيت لند در زمين هاي پست

Hudson’s Bay در Ontario و Manitoba قرار دارد. پيت لندها همچنين در شمالAlberta

,Saskatchewan،QuebeوايالتAtlantic وجود دارند.

 

 توليد و توزيع پيت ماس در كانادا

حدود ۹۰ درصد تالاب ها و سرزمين هاي مرطوب در كانادا يعني تقريبا حدود ۱۱۳٫۶ ميليون هكتار

از زمين هاي اين كشور را پيت لند ها در بر دارند. حدود ۲۵ هزار هكتار از اين اراضي تا سال ۲۰۱۳

مورد بهره برداري قرار گرفته اند كه اين مقدار كمتراز ۰۲/۰ درصد از سرمايه هاي طبيعي كانادا است.

اسفاگنوم پيت ماس در كانادا به طور عمده براي اهداف كشاورزي برداشت مي شود. در مناطق ديگر

روش استفاده از پيت متفاوت مي باشد. حدود  ۵۰ درصد از توليد جهان در كشورهايي مانند فنلاند،

روسيه، ايرلند، سوئد و به ميزان كمتر در اروپاي شرقي براي توليد انرژي مورد استفاده قرار مي گيرد.

برداشت پيت ماس در كانادا سالانه حدود ۱۴ ميليون تن است.

 

چرا پيت ماس كانادا مرغوب تر است

كشور كانادا بسيار گسترده و پهناور است و در نيمكره شمالي واقع شده است و در شمال اين كشور

قطب شمال و آلاسكا قرار دارد. خزه هاي اسفاگنوم در مناطق بسيار سرد و داراي يخبندان طولاني رشد

مي كنند. اين منطقه از جهان بهترين زيستگاه اين گونه از خزه ها است به همين دليل خزه هايي كه در

كشور كانادا تبديل به پيت ماس مي شود از نوع اسفاگنوم بوده كه يكي از بهترين خزه ها در جهان براي

توليد پيت ماس است.

اين خزه داري PH حدود ۵ الي۶ بوده كه بهترين درجه اسيديته براي رشد گياه است همچنين Ec پيت ماس

توليد شده از اين خزه حدود ۵/۰ دسي زيمنس مي باشد. پيت ماسي كه از خزه اسفاگنوم توليد مي شود

داراي مواد غذايي مناسبي است و هم چنين استريل گرديده و داراي چند ماده قارچ كش به صورت طبيعي بوده

كه از مرگ گياهچه جلوگيري مي كند.

پيت لند - پيت لند چيست

ساير مزايا

  • ذخيره آب در پيت ماس كانادايي ۷۰ الي۸۰ درصد حجم آنها بوده كه اين امر ۲۰ برابر نسبت به ذخيره آب در خاك معمولي بيشتراست
  • غني شده با عناصر ماكرو و ميكرو المان ها شامل: ازت ،فسفر،پتاس،كلسيم ،منيزيم ،روي ،منگنز،آهن ومس
  • داراي اسيد هيوميك واسيد فولويك جهت رشد بهتر گياه
  • رنگ پيت ماس از قهوه اي تا قهوه اي تيره داراي بافت ريز ،درشت ، متوسط و PH اسيدي متنوع از ۳/۳ الي ۵/۵ وEC تاحداكثر ۲ دسي زيمنس مي باشد
  • بسته هاي ۲۱۴ ليتري پيت ماس كانادايي وزني معادل ۲۷كيلوگرم دارد كه در برابر محصولات مشابه ديگر كشورها حدود ۱۲-۱۵ كيلوگرم سبكتر است وعلت اين تفاوت در اين است كه كاملا استريل بوده وفاقد هر گونه كمپوست هاي گياهي و خاك جنگلي مي باشد

برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۱ فروردين ۱۳۹۹ساعت: ۱۲:۳۴:۴۶ توسط:بهسون موضوع:

خواب بذر

خفتگي بذر يا خواب بذر

برخي اوقات با وجود فراهم بودن شرايط محيطي مناسب براي رشد، بذر جوانه نمي زند؛ به اين حالت خواب بذر يا خفتگي بذر مي گويند.

در اين موقعيت با توجه به نوع خفتگي بذر بايد اقدام لازم جهت خروج آن از اين وضعيت را انجام داد.

در ادامه شركت هنر طبيعت سگال شما را با انواع خفتگي بذر و راه خروج از آن ها را آشنا مي سازد.

دقت داشته باشيد كه پس از انجام عمليات خروج بذر از خواب، بايد بلافاصله آن ها را كاشت.

 

خفتگي فيزيكي و مكانيكي (پوسته بذر)

عامل ركود و خفتگي فيزيكي بذر پوشش سفت آن است كه مانع از جذب آب توسط بذر و

در نتيجه مانع از فعال شدن رويان جهت جوانه‌زني مي‌شود.

از طرفي گاهي باوجود پوشش سفت‌وسخت بذر آب جذب مي‌شود اما رويان به دليل سفتي

پوسته بذر نمي‌تواند توسعه يابد و به بيرون راه يابد.

گياهاني كه بذر آنان خفتگي فيزيكي و يا مكانيكي دارند مي‌توان به فندق، گردو، پسته، بلوط،

اقاقيا، اكاسيا و ميوه‌هاي هسته‌دار مانند بادام، هلو،

شليل گوجه، زردآلو، گيلاس و آلبالو و يا گياهاني همانند سيب زميني، گوجه‌فرنگي، فلفل،

بادمجان، لوبيا، اختر، شمعداني، چغندر و پيچك اشاره كرد.

گاهي اين خواب بذر بعد از كاشت بذرها و به دليل گرما و آبي كه در زيرخاك وجود دارد

خودبه‌خود و به تدريج از بين مي‌رود و بذر جوانه خواهد زد

و نيازي به انجام كاري خاص براي از بين بردن آنان نيست. مثل گوجه‌فرنگي فلفل و

بادمجان كه در صورت وجود دما و وجود رطوبت مناسب خاك به‌تدريج

شروع به جوانه‌زني مي‌كنند، اما گاهي نيز اين عوامل طبيعي آن‌قدر كه بايد و شايد مؤثر نيستند

و مي‌بايست تيمارهاي خاصي انجام داد تا بذر بتواند سريع‌تر و بهتر جوانه بزند.

در چنين مواردي و براي از بين بردن خواب بذر از روش‌هايي همانند خراش دهي مكانيكي سطح بذر

كه با وسايلي همانند كاغذ سنباده و يا سوهان استفاده مي‌كنند. در اين روش اگر تعداد بذر زياد باشد

آنها را هرماه با سنگريزه به درون دستگاهي گردان همانند مخلوط‌كن‌هاي سيمان مي‌ريزند

تا در اثر ساييده شدن با سنگريزه‌ها پوشش بذرها نازك شود. روش ديگر خراش دهي

استفاده از برخي اسيدها است. مثلاً بذرها در اسيدي همانند اسيدسولفوريك (۹۰-۲۰ درصد)

به نسبت يك قسمت بذر و دو قسمت اسيد قرار مي‌گيرند و خيس مي‌خورند ودر طي اين مدت

چند بار هم زده مي‌شوند. در هر مرتبه نيز نبايد بيش از ۱۰ كيلو بذر استفاده شود.

خواب بذر – خفتگي بذر

خفتگي مروفولوژيكي و فيزيولوژيكي مربوط به رويان (خواب بذر)

همان‌طور كه اشاره كرديم رويان يكي از اجزا داخلي بذر است. گاهي رويان به شكل نابالغ و توسعه نيافته باقي مي‌ماند

و بايد تيمارهايي انجام داد تا رويان تحريك شود و برسد و آماده جوانه زني شود.

گاهي رويان كوچك است و به خوبي رشد نكرده است و توانايي جوانه زني ندارد.

در اين حالت وجود يك دوره گرما براي بزرگ شدن آن لازم است همانند تاج‌الملوك، زبان در قفا، شقايق، آزاليا، زبان گنجشك،

به داغ، پامچال، هويج، شمشاد و كاج درختان زبان گنجشك و گونه‌هاي گياهان گرمسيري مختلف و گوناگون.

براي از بين بردن ركود و خفتگي بذرهايي كه رويان نابالغ دارند كافي است كه بسته به نوع بذر آنها را براي چند روز

تا چند ماه در مكاني مناسب با دماي مناسب كه گرم محسوب مي‌شود انبار كرد تا رشد رويان

درون بذر كامل شود و لزومي به انجام كار ديگري نيست. ميزان گرما و مدت‌زماني كه براي بذر اين گياهان لازم است

تا رويان آنها رشد كند و بزرگ شود متفاوت و متغير است. مثلاً بذرهاي گونه‌هاي مختلف نخل به‌طور عادي نياز دارند

تا چند سال انبار شوند تا رويان كوچك آنان به‌تدريج بزرگ شود اما مي‌توان به انبار كردن آنان به مدت سه ماه

در دماي ۴۰-۳۸ درجه چنين شرايطي را براي رويان كوچك آنان فراهم كرد تا در مدت زمان كوتاه‌تري رشد كنند.

براي ساير گياهان به‌غيراز نمونه‌هايي كه گرمسيري محسوب مي‌شوند معمولاً انبار كردن

براي چند ماه در مكاني خشك با دماي ۳۰-۱۵ درجه و تاريك مناسب است.


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۱ فروردين ۱۳۹۹ساعت: ۱۲:۳۳:۵۲ توسط:بهسون موضوع: