هواكشت
كشت ايروپونيك يا هواكشت به روشي از كشت گياهان گفته مي شود
كه در آن بدون استفاده از خاك يا بستر سنگدانه اي (موسوم به ژئوپونيك)،
گياهان در محفظه هوا يا مه تنك* پرورش داده مي شوند. اين نوع كشت با سيستم هاي هيدروپونيك و آكواپونيك متفاوت است
و برخلاف هيدروپونيك كه براي بستر رشد از محلول مايع مواد غذايي استفاده مي شود و يا برخلاف سيستم آكواپونيك
كه در آن از آب و زباله ماهي به عنوان بستر كشت استفاده مي شود، نيازي به بستر كشت ندارد.
البته بايد خاطر نشان كرد كه كشت آيروپونيك را گاهي به دليل استفاده از آب براي انتقال مواد غذايي هيدروپونيك مي خوانند.
در تعريف ساده تر مي توان گفت كشت ايروپونيك يا هواكشت به شيوه ي پرورش سرپوشيده گفته مي شود
كه گياهان در وضعيتي كه ريشه هايشان در هوا معلق است رشد مي كنند. عمل تغذيه آنها به وسيله
اسپري شدن محلول آب و مواد غذايي و يا آب و كود است. در اين متد خاك استفاده نمي شود.
از جمله مزاياي اين روش امكان كشت افقي و عمودي و استفاده حداكثري از فضا است.
همچنين ميزان آب مصرفي در كشت ايروپونيك كمتر است. با توجه به نوع سيستم هواكشت، مواد غذايي را ممكن است
به صورت دستي و با فاصله هايي در هر شب و روز اسپري كنند و يا با استفاده از پمپ هاي اتوماتيك عمل تغذيه صورت گيرد.
كشت ايروپونيك اغلب به دو روش ذيل انجام مي گيرد
١. كشت ايروپونيك كمفشار (LPA) : در اين شيوه كه از جمله روش هاي رايج كشت ايروپونيك مي باشد،
گلخانه دار خود مي تواند سيستم LPA را به راحتي طراحي كرده و استفاده نمايد.
اكثرا اين نوع سيستم كم فشار به صورت ٢۴ ساعته و در تمامي روزها در حال مرطوب كردن ريشه گياهان هستند،
اما كارايي هواكشت فشاربالا را كه مهي رقيق با ذرات ريز توليد مي كند ندارند.
٢. كشت ايروپونيك فشاربالا (HPA) : اين سيستم توسط ناسا توسعه پيدا كرده است.
ناسا طي گزارشي اعلام كرده است كه اين سيستم كاربردي ترين شيوه براي رشد و پرورش گياهان در فضا محسوب مي شود.
علاوه بر فضا اين كشت بر روي زمين نيز مزاياي فراواني دارد. تمام سيستمهاي HPA، ايروپونيك هستند اما همه ي هواكشت ها، HPA نيستند.
اين سيستم HPA براي كارايي بهتر بايد با فشار بالا كار بكند. فشار بالا براي اتميزه كردن آب و توليد قطره هايي به اندازه ۵۰ ميكرون و يا كوچكتر كاربرد دارد.
اين شيوه با آنكه نياز به سيستم هاي تخصصي تر و پرهزينه تر دارد اما هزينه هاي موثر را مي تواند در كل كاهش دهد.
مزايا و معايب هواكشت
– افزايش قرار گرفتن در معرض هوا : اين شيوه، هواي بهينه مورد نياز گياه براي رشد را در اختيار آن قرار مي دهد.
– كشت عاري از بيماري : با توجه به كاهش تماس گياه به گياه انتقال بيماري ها كاهش خواهد يافت.
علاوه بر آن هر پالس پاشش محلول مي تواند مجدد استريل شود.
– پودر كردن محلول (آب-اتميزه كردن) آب و عناصر غذايي : اسپري كردن غباري يكدست از محلول غذايي براي تغذيه ريشه.
– جذب مواد مغذي : مجزا بودن فاصله هاي غبارپاشي و مدت دوام پاشش در هواكشت،
سنجش ميزان جذب عناصر غذايي و كودي را در طول زمان و در حالات مختلف ميسر ميسازد.
*مه تنك: تُنُكمِه يا ميغ مجموعهاي از قطرات خيلي ريز آب با تكيههاي كوچك يخ است. از نظر كلي، ابر و مه تفاوتي ندارند،
فقط مه در قسمتهاي پايين و ابر در نواحي بالاي جو تشكيل ميشود.
برچسب: ،