انواع كود انواع كود .

انواع كود

ابكشت

كشت هيدروپونيك يا آب كشت

شركت هنر طبيعت سگال را در اين مقاله دنبال كنيد تا در رابطه با كشت هيدروپونيك يا آب‌ كشت بيش تر بدانيد.

كشت هيدروپونيك يا آب‌ كشت (به انگليسي: Hydroponics، هايدروپُنِكس) به شيوه اي از كشت گياه گفته مي شود

كه در آن گياه بدون خاك رشد مي كند. به اين صورت كه نياز غذايي گياهان را پس از اندازه گيري،

با آب تامين مي كنند. كشاورز عناصر غذايي گياه را در آب حل كرده و اين عناصر به صورت محلول جذب گياه مي شود.

در اين روش به عنوان بستر كشت مواد نگهداري بي اثر مثل كوكوپيت مورد استفاده قرار مي گيرد.
كشت هيدروپونيك در قياس با روش هاي سنتي در كشاورزي مزاياي زيادي دارد،

از جمله نياز آبي كمتر، استريل بودن و بازدهي بالاتر. آب كشت از جمله خلاقانه ترين روش هاي توليد محصول

در كشاورزي به شمار مي رود كه مصرف خاك و سم را كاهش داده است.

در كشور ما ايران نيز گلخانه هاي بسياري از طريق كشت هيدروپونيك به پرورش محصولات خود پرداخته اند.

اين روش به كشاورزان اين امكان را داده است كه بدون توجه به شرايط اقليمي به كاشت محصول مورد نظر خود بپردازند.

 

بستر كشت

در سيستم كشت هيدروپونيك اغلب براي جلوگيري از ورود نور خورشيد و رشد خزه در محيط قرارگيري ريشه

از مواد كدر به عنوان پوشش استفاده مي شود. اين مواد كدر كه فقط در قسمت قرارگيري گياه باز است،

مي تواند كيسه هاي نايلوني و يا لوله هاي گشاد پليكا باشد.

داخل اين محفظه و به عنوان بستر كشت هيدروپونيك از كوكوپيت همراه با پرليت

و درصد كمي پيت ماس (رشد يكسان ريشه و اندام سبز) استفاده مي شود كه بهترين تركيب براي آب كشت به شمار مي آيد.

آب كشت - كشت هيدروپونيك

انواع كشت هيدروپونيك

آبكشت يا كشت هيدروپونيك به روش هاي گوناگوني انجام مي گيرد.

در ميان اين روش ها ساده ترين و قديمي ترين آن ها، كشت گياهان در بستر كاه بوده است

كه مواد غذايي را در اين بسترها در اختيار گياه قرار مي دادند.

از جمله جديدترين روش هاي اين سيستم روش NFT است

كه مواد غذايي به صورت يك لايه ي نازك در اختيار گياه قرار داده مي شوند.
سيستم تغذيه گياهان در كشت هيدروپونيك را مي توان به دو دسته ي زير تقسيم بندي نمود:
١. سيستم باز: در اين شيوه عناصر غذايي مورد نياز گياه اعم از ماكرو و ميكرو، تنها يك بار در اختيار گياه قرار مي گيرد و بعد از آن از طريق سوراخ هاي تعبيه شده در زير بستر، خارج مي شود.
٢. سيستم بسته: در سيستم بسته مواد غذايي بيش از يك بار استفاده مي شوند. در اين روش براي جلوگيري از افت كيفيت محلول غذايي گياه، دائما اين محلول توسط دستگاه هاي كنترل كيفيت اندازه گيري مي شوند.

آب كشت - كشت هيدروپونيك

مزاياي آبكشت

– كاهش چشمگير مصرف آب در سيستم هيدروپونيك
– عدم نياز به شخم و آبياري در آب كشت
– عدم نياز گسترده به خاك
– حذف علف هرز در توليد محصولات كشاورزي
– جلوگيري از فرسايش خاك و زمين هاي كشاورزي
– سادگي كنترل شرايط محيطي نظير دما، رطوبت و …
– توليد ميوه و سبزي در مناطق سردسير و باتلاقي ايران و جهان به واسطه سيستم آب كشت
– حذف استفاده از آفت كش ها و سموم و صرفه جويي در هزينه
– افزايش ارزش غذايي محصولات هيدروپونيك نسبت به روش سنتي
– بازآفريني مناطق كم تر توسعه يافته و مكان هاي متروكه به منظور احداث گلخانه
– قابليت كشت محصولات در هر مكان (حتي اراضي كه داراي خاك مناسب نيستند)
– استفاده بيش تر از فضا و كشت گياهان علوفه اي به صورت متوالي براي واحدهاي كوچك دامداري
– ساده و كم هزينه بودن ضد عفوني كردن بستر كشت و در نتيجه كاهش ابتلاي گياهان به بيماري هاي ارگانيك و انگلي
– مكانيسمي كه سيستم هيدروپونيك دارد، از جمله بهترين شيوه هاي مانيتورينگ رشد ريشه و نحوه حذف عناصر و مواد غذايي است


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۱ فروردين ۱۳۹۹ساعت: ۰۱:۱۴:۵۲ توسط:بهسون موضوع:

اكواپونيگ

آكواپونيك

به تركيب پرورش حيوانات آبزي و محصولات كشاورزي در يك سيستم بسته و محيط محدود شده آكواپونيك مي گويند.

اين شيوه بسيار شبيه به سيستم هيدروپونيك و ايرو پونيك مي باشد اما با اين تفاوت كه همزمان به پرورش آبزيان هم پرداخته مي شود، كه اين مورد مزيت اين سيستم به شمار مي رود. در آكواپونيك ماهي ها به رشد گياه كمك كرده و گياهان هم به رشد آبزيان. اما چگونه؟ فضولات آبزيان كه باعث آلودگي محيط زيستشان مي شود از محيط آن ها خارج شده و به صصورت كود در بخش كشاورزي مصرف مي شود و آب همراه با فضولات پس از آنكه به مصرف گياهان رسيد در اين پروسه تصفيه شده و به سامانه محل زندگي آبزيان برگردانده مي شود. همان طور كه گفته شد از جمله اهداف اصلي سيستم آكواپونيك آن است كه مواد اضافي و دفعي يك سيستم به عنوان ماده غذايي براي سيستم ديگر استفاده شود. آب استخرهاي پرورش ماهي از لحاظ تغذيه اي براي گياهان بسيار غني هست و باعث رشد بيشتر و بهتر گياهان خواهد شد.

از طرف ديگر تصفيه زيستي آب مي تواند از حيث صرفه جويي اقتصادي و آسيب كمتر به محيط زيست بسيار كارامد باشد. در سيستم آكواپونيك آب استخرهاي پرورش ماهي از فيلترهاي مكانيكي عبور كرده و به بستر هيدروپونيك وارد مي شود. اين بستر كشت سيستم آكواپونيك به عنوان بيوفيلتر محيط مناسبي براي رشد باكتري‌ها ايجاد خواهد كرد كه عمل تصفيه را انجام مي دهند و آب تصفيه شده در سيستم دوباره وارد استخر پرورش ماهي خواهد شد.

 

مزاياي آكواپونيك

– در آكواپونيك هزينه‌ها كاهش مي يابد.

– استفاده از روش آكواپونيك موجب صرفه‌جويي در مصرف آب مي‌شود (توليد دو محصول از طريق يك منبع آب)

– باعث ارتقاء طعم و كيفيت محصولات كشاورزي مي‌شود

– آكواپونيك باعث مي‌شود مواد مغذي آبزيان به صورت ارگانيك به گياه منتقل شود

– اين سيستم موجب بهبود كيفيت آب استخرهاي پرورش ماهي مي‌شود

– كاهش آلودگي محيط زيست را منجر مي شود

– شيوه آكواپونيك باعث صرفه‌جويي در مصرف كودهاي شيميايي خواهد شد

 

سيستم آكواپونيكچه گياهاني را مي ­توان در سيستم آكواپونيك پرورش داد

اكثر گياهان در سيستم آكواپونيك به راحتي رشد مي كنند، ولي گونه هاي گياهي خاصي در اين سيستم عملكرد فوق العاده اي خواهند داشت.

سيستم آكواپونيك را مي توانيد براي رشد هر نوع گياه، سبزيجات، ميوه ­ها، گياهان گلدار و ميكروگرين­ ها استفاده شود.

 

 


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۱ فروردين ۱۳۹۹ساعت: ۰۱:۱۳:۳۷ توسط:بهسون موضوع:

خاك شور

تعريف خاك شور

اگرچه تعريف خاك شور با توجه به نوع گياهي كه در آن كشت مي شود بايد بيان گردد اما به طور كلي مي توان گفت

به خاكي كه غلظت نمك در منطقه ريشه ي آن به حدي بالاتر از ميزان متعارف رشد گياه برسد، خاك شور مي گويند.

اين شوري در خاك شور در حدي است كه رشد گياه را تحت تاثير قرار داده و مانع رشد مي شود.

به عبارتي ديگر خاك شور داراي مقدار هدايت الكتريكي عصاره اشباع بيشتر از ۴ دسي زيمنس بر متر مي باشد.

به طور معمول براي اندازه گيري ميزان شوري خاك از هدايت الكتريكي استفاده مي كنند.

از جمله آسيب هاي وارده از سمت خاك شور به گياه مي توان به اين مورد اشاره نمود كه گياه آب مورد نياز خود را به سختي مي تواند از خاك دريافت كند،

در نتيجه رشد گياه كم شده و يا اصلا رشد نخواهد كرد. در واقع در حالت شوري خاك لايه يا افق بسيار متراكمي در زير خاك تشكيل شده كه مانع عبور آب و هوا به ريشه گياهان خواهد شد.

در كنار آن جذب مواد غذايي از طريق ريشه از خاك شور بسيار كاهش مي يابد.

عوامل متعددي نظير شرايط آب و هوايي، بافت خاك، نوع گياه و كيفيت آب بر شوري خاك تاثير مي گذارند.

 

گياهان حساس به شوري

گياهان حساسيت هاي متفاوتي نسبت به شوري خاك از خود نشان مي دهند.

برخي از آن ها شوري را راحتتر تحمل كرده كه به آن ها گياهان متحمل شوري مي گويند

و بعضي ديگر نسبت به خاك شور بسيار حساس هستند كه به آن ها گياهان حساس به شوري مي گويند.

 

متحمل نيمه متحمل نيمه حساس حساس
جو گندم ذرت لوبيا
چغندر قند نخود يونجه برنج
پنبه سويا آفتابگردان پياز

خاك شور - روش هاي مبارزه با شوري خاك

عوامل موثر بر شوري خاك شور

١. شوري آب آبياري

٢. كاربرد كودهاي حاوي نمك هاي مضر و يا استفاده بيش از اندازه از كود (نكاتي كه بايد در انتخاب يك كود مناسب در نظر بگيريم)

٣. تعداد بارهاي آبياري و نوع سيستم هاي آبياري

 

خاك شور - روش هاي مبارزه با شوري خاكروش هاي مبارزه با شوري خاك – راهكارهاي كشاورزي در خاك شور

همان طور كه پيشتر اشاره شد خاك شور در كشاورزي باعث كاهش جذب عناصر غذايي و آب مي شود.

اين كاهش جذب عملكرد محصول را نيز كاهش خواهد داد. در ادامه راهكارهايي را در اين رابطه مطرح خواهيم كرد:

١. استفاده از انواع كودي مناسب و زمان بندي درست كوددهي

عدم جذب كامل كود موجب افزايش املاح و شوري خواهد شد. كود مناسب كه حلاليت بالاتر داشته باشد و بيشترين جذب را از طريق ريشه گياه داشته باشد باعث كاهش شوري خاك مي شود.

٢. آبشويي

از جمله ديگر راهكارهاي كاهش شوري خاك شور شستشوي املاح خاك است كه  در سطح خاك تجمع مي يابند.

۳. مخلوط كردن آب هاي آبياري شور

مخلوط كردن آب شور و شيرين و يا آبدهي يكي در ميان آب شور و شيرين باعث كاهش ميزان شوري مي گردد.

۴. تغيير شيوه آبياري

بهتر است در صورت امكان از شيوه آبياري قطره اي استفاده كنيم زيرا در اين متد محلول خاك را همواره رقيق نگه مي داريم.

۵. كاشت گياه مقاوم به شوري و يا كاشت زود هنگام گياه

در صورت امكان كشت زود هنگام در فصل بهار مي تواند تعديل كننده اين مشكل باشد.

۶. انتخاب محل كاشت مناسب بذر

كاشت بذر در محل هايي كه تجمع نمك كم تر است.

۷. تركيب خاك با خاك هاي اصلاح كننده

تركيب خاك شور با خاكي مثل پيت ماس بيور باعث كاهش پي اچ قليايي يا همان شوري خاك مي گردد. اين نوع خاكي با مواد عالي بالا ساختار فيزيكي خاك را اصلاح مي كند و با pH اسيدي خود ساختار شيميايي خاك را اصلاح خواهد كرد.

۸. كاستن از فاصله آبياري

پس از آبياري ميزان شوري محلول خاك كمتر شده تا آنكه دوباره آب توسط گياه مصرف شود و يا تبخير شود. با كاستن از فاصله مابين آبياري ها مي توان غلظت املاح را كاهش داد و در نتيجه از شوري خاك شور كاست.


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۱ فروردين ۱۳۹۹ساعت: ۰۱:۱۲:۳۸ توسط:بهسون موضوع:

علف هرز

تعريف علف هرز

علف هرز به گياهي گفته مي شود كه به صورت ناخواسته در زمين هاي كشاورزي رشد كرده و به رقابت با گياه اصلي مي پردازد. اين رقابت به كميت و كيفيت گياه اصلي در زمين كاشته شده‏، آسيب جدي خواهد زد. اين گونه گياهي به واسطه ي سازش بالايي كه دارد بسيار بهتر رشد مي كند. ويژگي هاي اين نوع گياهان را مي توان در موارد زير خلاصه نمود:

– قدرت توليد بذر فراوان

– دوره خواب طولاني

– توانايي بقا در شرايط نامساعد

– توانايي آشفته ساختن محيط و رقابت

– انتشار به طريق رويشي

در برخي موارد گياهان زراعي نيز ممكن است به صورت ناخواسته برويند كه در اين صورت به آن ها نيز هرز گفته مي شود.

بذر اين نوع علف ممكن است از راه هاي مختلفي نظير باد،آب‏، كود، خاك تركيبي و يا بذرها وارد زمين زراعي شود و سال هاي متمادي در خاك زنده بماند.

چگونگي تاثير گذاري علف هرز بر محصولات زراعي

عده ي زيادي از انواع آن ها از ريشه هاي مرده و يا در حال حيات خود مواد ترشح مي كنند كه موجب كاهش رشد گياهان زراعي خواهد شد. علف هاي هرزي نظير بيد گياه ، نوعي كاهوي وحشي و كاملينا از اين دسته به شمار مي روند. همچنين با توجه به رشد سريع تر‏، تعداد بذر بالاتر و توقع كم تر‏، علف هرز به رقابت سنگيني با گياه زراعي اصلي بر سر آب، نور و منابع غذايي مي پردازد.

 

دسته بندي علف هرز

اين گونه علفي را با معيارهاي متفاوتي دسته بندي مي كنند كه در ادامه به چند مورد دسته بندي معروف اشاره خواهد شد:

١. تقسيم بندي بر اساس طول چرخه ي زندگي آن ها

. نوع يك ساله: مانند تاج خروس، علف هفت بند، جو وحشي، چچم و …

. نوع چند ساله: مانند هويج وحشي، پيچك صحرايي، شيرين بيان و …

٢. تقسيم بندي بر اساس نوع زندگي

. كامل

. نيمه انگل

. انگل مانند

٣. تقسيم بندي اجباري و اختياري

. نوع اجباري: بسياري از علف هاي هرز در طبيعت به صورت وحشي وجود ندارند. اين علف هاي هرز ممكن است به واسطه ي گسترش كشاورزي ايجاد شوند. در نتيجه اين علف ها تنها در بين گياهان زراعي پرورش داده شده توسط انسان مي رويند. مانند پيچك صحرايي و تربچه وحشي. اين نوع علف هاي هرز به برخي گياهان زراعي شبيه هستند.

. نوع اختياري: اين گونه، به آن علت نوع اختياري ناميده مي شوند كه علاوه بر رويش در محيط هاي دست ساخت بشر، به طور وحشي نيز مي رويند. گياهاني از قبيل گل عقربي و گونه هاي متفاوت پياز از اين قبيل اند.

۴. تقسيم بندي آن ها براي مبارزه

. باريك برگان

. پهن برگان

علف هرز - راه هاي مبارزه با علف هرز

راه هاي مبارزه با علف هرز

١. كنترل مكانيكي آن ها: اين مبارزه شامل كندن علف هرز با دست‏، بيل يا بيلچه و يا ماشين هاي مخصوص نظير كولتيواتور پنجه اي

٢. كنترل فيزيكي آن ها: اين شيوه شامل مواردي چون سوزاندن آن ها مي شود

٣. كنترل بيولوژيكي آن ها: استفاده از دشمنان طبيعي مانند حشرات، قارچ ها، موجودات ذره بيني، حلزون ها و حيواناتي نظير گوسفند

۴.كنترل آن ها به روش شيميايي: استفاده از علف كش ها

۵. پيشگيري: با استفاده از خاك هاي (پيت ماس و كوكوپيت) عاري از بذر علف هاي هرز


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۱ فروردين ۱۳۹۹ساعت: ۰۱:۱۱:۰۵ توسط:بهسون موضوع:

علف هرز

تعريف علف هرز

علف هرز به گياهي گفته مي شود كه به صورت ناخواسته در زمين هاي كشاورزي رشد كرده و به رقابت با گياه اصلي مي پردازد. اين رقابت به كميت و كيفيت گياه اصلي در زمين كاشته شده‏، آسيب جدي خواهد زد. اين گونه گياهي به واسطه ي سازش بالايي كه دارد بسيار بهتر رشد مي كند. ويژگي هاي اين نوع گياهان را مي توان در موارد زير خلاصه نمود:

– قدرت توليد بذر فراوان

– دوره خواب طولاني

– توانايي بقا در شرايط نامساعد

– توانايي آشفته ساختن محيط و رقابت

– انتشار به طريق رويشي

در برخي موارد گياهان زراعي نيز ممكن است به صورت ناخواسته برويند كه در اين صورت به آن ها نيز هرز گفته مي شود.

بذر اين نوع علف ممكن است از راه هاي مختلفي نظير باد،آب‏، كود، خاك تركيبي و يا بذرها وارد زمين زراعي شود و سال هاي متمادي در خاك زنده بماند.

چگونگي تاثير گذاري علف هرز بر محصولات زراعي

عده ي زيادي از انواع آن ها از ريشه هاي مرده و يا در حال حيات خود مواد ترشح مي كنند كه موجب كاهش رشد گياهان زراعي خواهد شد. علف هاي هرزي نظير بيد گياه ، نوعي كاهوي وحشي و كاملينا از اين دسته به شمار مي روند. همچنين با توجه به رشد سريع تر‏، تعداد بذر بالاتر و توقع كم تر‏، علف هرز به رقابت سنگيني با گياه زراعي اصلي بر سر آب، نور و منابع غذايي مي پردازد.

 

دسته بندي علف هرز

اين گونه علفي را با معيارهاي متفاوتي دسته بندي مي كنند كه در ادامه به چند مورد دسته بندي معروف اشاره خواهد شد:

١. تقسيم بندي بر اساس طول چرخه ي زندگي آن ها

. نوع يك ساله: مانند تاج خروس، علف هفت بند، جو وحشي، چچم و …

. نوع چند ساله: مانند هويج وحشي، پيچك صحرايي، شيرين بيان و …

٢. تقسيم بندي بر اساس نوع زندگي

. كامل

. نيمه انگل

. انگل مانند

٣. تقسيم بندي اجباري و اختياري

. نوع اجباري: بسياري از علف هاي هرز در طبيعت به صورت وحشي وجود ندارند. اين علف هاي هرز ممكن است به واسطه ي گسترش كشاورزي ايجاد شوند. در نتيجه اين علف ها تنها در بين گياهان زراعي پرورش داده شده توسط انسان مي رويند. مانند پيچك صحرايي و تربچه وحشي. اين نوع علف هاي هرز به برخي گياهان زراعي شبيه هستند.

. نوع اختياري: اين گونه، به آن علت نوع اختياري ناميده مي شوند كه علاوه بر رويش در محيط هاي دست ساخت بشر، به طور وحشي نيز مي رويند. گياهاني از قبيل گل عقربي و گونه هاي متفاوت پياز از اين قبيل اند.

۴. تقسيم بندي آن ها براي مبارزه

. باريك برگان

. پهن برگان

علف هرز - راه هاي مبارزه با علف هرز

راه هاي مبارزه با علف هرز

١. كنترل مكانيكي آن ها: اين مبارزه شامل كندن علف هرز با دست‏، بيل يا بيلچه و يا ماشين هاي مخصوص نظير كولتيواتور پنجه اي

٢. كنترل فيزيكي آن ها: اين شيوه شامل مواردي چون سوزاندن آن ها مي شود

٣. كنترل بيولوژيكي آن ها: استفاده از دشمنان طبيعي مانند حشرات، قارچ ها، موجودات ذره بيني، حلزون ها و حيواناتي نظير گوسفند

۴.كنترل آن ها به روش شيميايي: استفاده از علف كش ها

۵. پيشگيري: با استفاده از خاك هاي (پيت ماس و كوكوپيت) عاري از بذر علف هاي هرز


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۱ فروردين ۱۳۹۹ساعت: ۰۱:۱۱:۰۰ توسط:بهسون موضوع:

ريزمغذي

ريز مغذي – مقدمه

شركت هنر طبيعت سگال در اين مقاله در رابطه با موضوع حياتي عناصر ريز مغذي توضيحات مختصر و مفيدي خواهد داد.

تمام موجودات زنده براي رشد و زندگي احتياج به غذا دارند. كمبود ريز مغذي يا كمبود غذايي

در انسان ها و حيوانات شامل كمبود ويتامين ها و مواد معدني است.

درصورتي كه در گياهان اين كمبود تنها مربوط به مواد مغذي معدني مي شود. ريز مغذي

در مورد گياهان، خاك تامين كننده اكثر مواد مغذي و ريز مغذي مورد نياز آن ها مي باشد.

ساير مواد غذايي مورد نياز گياه يعني كربن، اكسيژن و هيدروژن به طور عمده

از آب و هوا تامين مي شود. در تغذيه گياه توجه به تك تك عناصر مغذي و ريز مغذي مورد نياز گياه

و ايجاد تعادل بين هر يك از اين مواد مغذي بسيار اهميت دارد.

 

ريز مغذي چيست

عناصر غذايي مورد نياز گياه به سه دسته ي عناصر مضر، عناصر مفيد و عناصر ضروري تقسيم مي گردند.ريز مغذي

عناصر لازم و يا ضروري كه گياه بدون آن ها توانايي تكميل چرخه ي حيات خود را ندارد، شامل ١۶ عنصر مي شود.

كربن، اكسيژن، هيدروژن، نيتروژن، فسفر، پتاسيم، كلسيم، منيزيم، گوگرد، آهن، منگنز، روي، مس، بر، موليبدن و كلر اين شانزده عنصر هستند.

در اين ميان هفت عنصر آهن، منگنز، روي، مس، بر، موليبدن و كلر به عنوان عناصر كم مصرف يا ريز مغذي دسته بندي مي شوند.

هر دو دسته ي عناصر غذايي پرمصرف يا ريزمغذي ها (عناصر كم مصرف) براي ادامه ي حيات گياه ضروري مي باشند.

تنها تفاوت اين دو دسته در مقدار نياز گياه به آن ها مي باشد. عناصر ريز مغذي به ميزان كم تري مورد نياز گياه هستند.

 

كمبود ريزمغذي

كمبود ريز مغذي يك اختلال گياهي فيزيولوژي مي باشد كه در زمان فقدان يك يا چند ريز مغذي در خاك رخ مي دهد.

كمبود اين ميكرو مغذي ها رشد گياهان را شديدا تحت تاثير قرار مي دهد.

با توجه به آنكه امكان عدم وجود و يا كمبود ريز مغذي ها در خاك وجود دارد،

اين نياز گياهان نيز همانند ساير مواد مغذي همراه با كود به گياه داده مي شود.

كودهاي با كيفيت بالا كه داراي مقادير متناسبي از ريز مغذي ها هستند اين نياز گياهي را برطرف خواهند ساخت.

در صورت عدم مصرف كود مناسب همراه با ريز مغذي، گياه دچار كمبود اين عناصر شده

و در نتيجه تنش خواهد شد كه در آن صورت نياز هست به صورت جداگانه عنصر و يا عناصري كه گياه نياز دارد به آن داده شود.

اين عناصر بعد از متعادل ساختن مصرف كودهاي ازته، فسفاته و پتاسيمي، افزايش توليد را رقم مي زنند.

ريز مغذي - منابع ريز مغذي ها علت كمبود عناصر ريز مغذي

در كشور ما ايران، به علت شرايطي چون وضعيت آهكي خاك، كاهش درصد مواد آلي خاك ها،

پايين بودن حلاليت اين عناصر در پي اچ هاي آهكي (غير از موليبدن)، وجود يون هاي كربنات و

بي كربنات در آب هاي آبياري و استفاده ي زياد از فسفر، شاهد كمبود عناصر ريز مغذي هستيم.

عدم وجود مقادير كافي عناصر ريز مغذي در برخي از درختان ميوه و محصولات زراعي با توجه به مواردي نظير

ميزان نياز گياه، شرايط رطوبت، درجه حرارت و مقدار آب آبياري، مختلف است اما مي توان گفت

كه سرآمد آن ها عنصر روي(Zn) است. به علاوه كمبود منگنز در غلات و درختان ميوه ، در چغندرقند بُر،

در انگور منيزيم و منگنز، در دانه‌هاي روغني آهن، در سيب زميني و پياز منگنز و مس

و در گياهان و گل‌هاي زينتي بُر و آهن بسيار حائز اهميت مي باشد.


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۱ فروردين ۱۳۹۹ساعت: ۰۱:۰۹:۴۴ توسط:بهسون موضوع:

بيت لند

پيت لند چيست

پيت لند به سرزميني اطلاق مي شود كه با داشتن شرايط آب و هوايي و اقليمي و پوشش

گياهي خاص در اثر تخمير بقاياي گياهي موجود در آنجا پيت ماس توليد مي كند.

 

انواع پيت لندها

پيت لند ها داراي دو تيپ اصلي هستند كه شامل تشكيل در باتلاق ها و مرداب ها مي باشند

و تفاوت آنها در منشاء گياهي, هيدرولوژي و شيمي آب است.

۱. پيت لند باتلاقي (آمينروتروپيك)

باتلاق ها را مي توان از طريق گياهاني كه تحت تاثير آب زياد و كمبود كليه عناصر غذايي مورد

نياز، رشد كرده اند شناسايي نمود. سطح باتلاق ها اغلب به شكل تپه اي بالا مي آيد

و منبع اصلي مواد غذايي توسط باد و بارش هاي جوي فراهم مي شود.

ويژگي هاي پيت لند هاي باتلاقي:

* مواد غذايي اصلي توسط باد و بارش هاي جوي فراهم مي شود.

* داراي PH  اسيدي در حدود كمتر از ۵/۴ مي باشد.

* پوشش گياهي غالب اين نوع پيت لند شامل خزه اسفاگنوم همراه با درخت و درختچه

هاي اريكاسه (كاج اروپايي ) و صنوبر سياه مي باشد.

 

۲. پيت لند مردابي (مينروتروپيك)

مرداب ها را از طريق سطح بالاي آب موجود و مسطح بودن آن همراه با شيب خيلي كم

مي توان شناسايي نمود، اما زهكشي داخل مرداب خيلي كم به وسيله نشت آب

در امتداد شيب آن به صورت بسيار آرام انجام مي پذيرد. آب ورودي به مرداب به دليل

تماس با تپه هاي حاوي مواد معدني بسيار غني از مواد غذايي معدني محلول مي شود.

ويژگي هاي پيت لند هاي مردابي:

*مواد غذايي از اطراف تپه هاي معدني وارد مرداب مي شود

*درجه اسيديته  آب خاصيت قليايي كم حدود۵/۴ الي ۵/۷

*پوشش گياهي غالب شامل :خزه هاي قهوه اي و گياهان علفي (جگن)

پيت لند - پيت لند چيست

پوشش گياهي موجود در پيت لندهاي نيمكره شمالي

در نواحي معتدل شمالي خزه هاي اسفاگنوم يكي از مهمترين پوشش گياهي پيت لند ها هستند.

آنها نقش مهمي در توليد پيت ماس مرغوب دارند اين پوشش گياهي نوعي پيت ماس را توليد مي كند

كه داراي ويژگي هاي ارزشمند براي باغباني و كشاورزي است، همچنين پوشش گياهي تقريبا

يكپارچه اي را به وجود مي آورند كه گياهان ديگر مي توانند روي آن مستقر شده و رشد كنند.

 

. گياهان معمول در باتلاق ها:

با توجه به اينكه باتلاق ها از نظر مواد مغذي ضعيف، مرطوب و محيطي اسيدي دارند

داراي تنوع زيستي گياهي كمي هستند و از گونه هاي گياهي تشكيل شده اند كه به طور ويژه

با اين شرايط سازگار مي باشند.

مجموعه پوشش گياهي باتلاقي  معمولا شامل : خزه هاي اسفاگنوم، گونه هاي اريكاسه (زغال اخته، درخت رودودندرون)، گياهان گوشت خوار، علف كتان، صنوبر سياه، كرنبري و سنگروي سياه هستند.

. گياهان معمول در مرداب ها:

مرداب ها از آب معدني بهره مند هستند  و داراي تنوع گياهي گسترده تري مي باشند،

در اين مرداب ها گياه آبزي (Cattail) گياهان آوندي علفي به اضافه درختچه ها و درختان

مختلف وجود دارند، بعضي از گياهاني كه در باتلاق ها ديده مي شوند در مرداب ها نيز

رشد مي كنند. درحقيقت حضور گياهان مينروتروپيك تعيين مي كند كه آيا پيت لند به عنوان

مرداب مي باشد يا باتلاق است.

. خزه هاي اسفاگنوم باتلاق ها

خزه هاي اسفاگنوم گياهان پر آبي بوده كه داراي طيف رنگي سبز تا متمايل به قرمز مي باشند.

گياهان منحصر به فرد شامل يك ساقه اصلي همراه بادسته هاي مرتب از شاخه ها كه معمولا

شامل ۲ تا ۳شاخه گسترده و ۲ تا ۵ شاخه آويزان هستند. قسمت بالاي گياه يا capitulum

دسته هاي متراكمي از شاخه هاي جوان دارد. در امتداد شاخه ها و ساقه ها برگ هاي پراكنده اي

با شكل هاي مختلف وجود دارند .

برگ ها شامل دو نوع سلول هستند: سلولهاي زنده و كوچك سبز (سلول هاي كلروفيلي ) و

سلول هاي مرده با ساختاري بزرگ و شفاف  (سلول هاي شفاف ) برگ ها ظرفيت نگهداري

آب بالايي را دارند. خزه هاي اسفاگنوم خيلي سريع در حدود ۲ تا ۱۲ سانتي متر در هر سال

رشد مي كنند. همچنانكه خزه ها رشد كرده قسمت هاي زيرين مي ميرند و در زير سطح انباشته

مي شوند تا به تدريج پيت را تشكيل دهند.

در حدود ۱۶۵ گونه خزه هاي اسفاگنوم در سرتاسر جهان وجود دارد.

پيت لند - پيت لند چيست

نقش پيت لند ها

شناسايي پيت لند ها از ساير سرزمين ها به سختي امكان پذير بوده و هنوز محل اتفاقات شگرف

و غافلگيركننده اي هستند، بعضي از آن ها به طور مستقيم بر روي كيفيت زندگي ما تاثيرگذاربوده كه عبارتند از:

۱. هيدرولوژي

پوشش گياهي موجود در پيت لند ها آلودگي موجود در آب هاي ورودي توسط آب هاي جاري و

بارش هاي جوي  را به وسيله چرخه عناصر و ذخيره مواد ارگانيك به ميزان قابل توجهي كاهش مي دهد.

نقش پوشش گياهي پيت لند ها در كاهش آلودگي آب ها و جريان هاي سيلابي در حوضه آبي اطراف آن ها

در مقايسه با اسفنج ها بسيار بالا بوده وعملكرد ضعيفي در دوره هاي خشكي دارا مي باشند.

۲. اقليم شناسي

از آنجايي كه پيت لند ها به مرور زمان باعث انباشتگي مواد ارگانيك مي شوند، از ذخيره كافي كربن

برخوردار بوده كه اين امر باعث كاهش گازهاي گلخانه اي در اتمسفر مي شود.با عملكرد طبيعي و

مجدد پيت لندها پس از برداشت پيت، شرايط اجازه مي دهد كه تثبيت كربن ادامه يابد.

۳. آرشيو علمي

سرعت تجزيه آرام مواد ارگانيك در پيت لندها باعث به وجود آمدن بانك اطلاعاتي از هزاران سال گذشته

مي شود. به عنوان مثال مطالعه دانه گرده ذخيره شده در اعماق مختلف به دانشمندان اجازه مي دهد

شرايط اقليمي و تحول اكوسيستم گياهي در ۱۲ هزار سال گذشته را بازسازي كنند.

۴. تنوع زيستي

پيت لند ها محل زندگي انواع خزه ها، گياهان گوشتخوار، درختچه ها و گونه هايي از گياهان هستند

كه به طور معمول در جاهاي ديگر وجود ندارند. بعضي از اين گياهان خواص دارويي دارند و امروزه در داروسازي

مورد استفاده قرار مي گيرند. پيت لندها همچنين لانه هايي و شكارگاه هايي براي چندين گونه از پستانداران

و پرندگان و حشرات هستند.

 

پيت لند - پيت لند چيست

انتخاب پيت لند جهت برداشت پيت ماس

پروسه انتخاب پيت لند جهت برداشت پيت ماس به صورت كلي به وسيله نقشه برداري و بررسي

منابع موجود، تسهيل شده است.

مشخصات پيت لند مناسب عبارتند از:

*كيفيت پيت: بايد استاندارد تجاري را داشته باشد، در كانادا و آمريكا پيت ماس قهوه اي روشن،

پيت ماسي است كه تجزيه ضعيفي داشته و براي استفاده كنندگان حرفه اي مانند گلخانه دارها

ترجيح داده مي شود. پيت ماس قهوه اي تيره كه بيشتر تجزيه شده است به طور كلي با هدف تهيه

مخلوط هاي باغباني توسط باغبانان آماتور مورد استفاده قرار مي گيرد.

*عمق پيت: ضخامت لايه پيت جهت باغباني بايد به اندازه مناسبي باشد. به طور كلي عمق متوسط

۲ متر، كمترين عمق مورد نياز جهت بهره برداري است.

*مساحت سطح: پيت لند بايد به اندازه كافي بزرگ بوده كه قابل بهره برداري باشد. براي اين امر

مساحتي حدود ۵۰ هكتار جهت بهره برداري مورد نياز است، هرچند در بعضي شرايط مناطق كوچكتر

نيز مورد بهره برداري قرار مي گيرند.

*فاكتورهاي ديگر: نزديكي به مسيرهاي حمل نقل (جاده ها و مسير تردد كاميون )، پوشش درختي كم،

دسترسي به نيروي كار و دسترسي به نيروي الكتريكي همچنين نقش اساسي را در انتخاب پيت لند بازي مي كند.

 

توزيع پيت لندها در جهان

پيت لند ها در سرتاسر كره زمين مساحتي به اندازه ۵۵۵ ميليون هكتار را شامل مي شوند

كه در مجموع % ۳ درصد از كل مساحت زمين رابه خود اختصاص مي دهند . پيت لندها اكثرا

در شمال آمريكا (كانادا با %۳۷ ) و در شمال آسيا و اروپا قرار دارند. ۱۰درصد از پيت لندها در

مناطق استوايي هستند كه حدود۲۰ ميليون هكتار در اندونزي يافت شده است.

در زير تصويري مي بينيد كه درصد مناطق پوشيده شده از پيت لند در هر كشور را عنوان مي كند.

پيت لند - پيت لند چيست

در زير تصوير جدول مساحت پيت لندها در كشورهاي داراي بيشترين مساحت پيت لند را مي بينيد.

پيت لند - پيت لند چيست

توزيع پيت لندها در استان ها و قلمروهاي مختلف كانادا

پيت لند ها مساحتي بالغ بر ۱۱۳٫۶ ميليون هكتار را در كانادا شامل مي شوند كه معادل  ۱۳ درصد

سطح كشور مي شود و همه ايالت ها را در بر دارد. بهترين تمركز پيت لند در زمين هاي پست

Hudson’s Bay در Ontario و Manitoba قرار دارد. پيت لندها همچنين در شمالAlberta

,Saskatchewan،QuebeوايالتAtlantic وجود دارند.

 

 توليد و توزيع پيت ماس در كانادا

حدود ۹۰ درصد تالاب ها و سرزمين هاي مرطوب در كانادا يعني تقريبا حدود ۱۱۳٫۶ ميليون هكتار

از زمين هاي اين كشور را پيت لند ها در بر دارند. حدود ۲۵ هزار هكتار از اين اراضي تا سال ۲۰۱۳

مورد بهره برداري قرار گرفته اند كه اين مقدار كمتراز ۰۲/۰ درصد از سرمايه هاي طبيعي كانادا است.

اسفاگنوم پيت ماس در كانادا به طور عمده براي اهداف كشاورزي برداشت مي شود. در مناطق ديگر

روش استفاده از پيت متفاوت مي باشد. حدود  ۵۰ درصد از توليد جهان در كشورهايي مانند فنلاند،

روسيه، ايرلند، سوئد و به ميزان كمتر در اروپاي شرقي براي توليد انرژي مورد استفاده قرار مي گيرد.

برداشت پيت ماس در كانادا سالانه حدود ۱۴ ميليون تن است.

 

چرا پيت ماس كانادا مرغوب تر است

كشور كانادا بسيار گسترده و پهناور است و در نيمكره شمالي واقع شده است و در شمال اين كشور

قطب شمال و آلاسكا قرار دارد. خزه هاي اسفاگنوم در مناطق بسيار سرد و داراي يخبندان طولاني رشد

مي كنند. اين منطقه از جهان بهترين زيستگاه اين گونه از خزه ها است به همين دليل خزه هايي كه در

كشور كانادا تبديل به پيت ماس مي شود از نوع اسفاگنوم بوده كه يكي از بهترين خزه ها در جهان براي

توليد پيت ماس است.

اين خزه داري PH حدود ۵ الي۶ بوده كه بهترين درجه اسيديته براي رشد گياه است همچنين Ec پيت ماس

توليد شده از اين خزه حدود ۵/۰ دسي زيمنس مي باشد. پيت ماسي كه از خزه اسفاگنوم توليد مي شود

داراي مواد غذايي مناسبي است و هم چنين استريل گرديده و داراي چند ماده قارچ كش به صورت طبيعي بوده

كه از مرگ گياهچه جلوگيري مي كند.

پيت لند - پيت لند چيست

ساير مزايا

  • ذخيره آب در پيت ماس كانادايي ۷۰ الي۸۰ درصد حجم آنها بوده كه اين امر ۲۰ برابر نسبت به ذخيره آب در خاك معمولي بيشتراست
  • غني شده با عناصر ماكرو و ميكرو المان ها شامل: ازت ،فسفر،پتاس،كلسيم ،منيزيم ،روي ،منگنز،آهن ومس
  • داراي اسيد هيوميك واسيد فولويك جهت رشد بهتر گياه
  • رنگ پيت ماس از قهوه اي تا قهوه اي تيره داراي بافت ريز ،درشت ، متوسط و PH اسيدي متنوع از ۳/۳ الي ۵/۵ وEC تاحداكثر ۲ دسي زيمنس مي باشد
  • بسته هاي ۲۱۴ ليتري پيت ماس كانادايي وزني معادل ۲۷كيلوگرم دارد كه در برابر محصولات مشابه ديگر كشورها حدود ۱۲-۱۵ كيلوگرم سبكتر است وعلت اين تفاوت در اين است كه كاملا استريل بوده وفاقد هر گونه كمپوست هاي گياهي و خاك جنگلي مي باشد

برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۱ فروردين ۱۳۹۹ساعت: ۱۲:۳۴:۴۶ توسط:بهسون موضوع:

خواب بذر

خفتگي بذر يا خواب بذر

برخي اوقات با وجود فراهم بودن شرايط محيطي مناسب براي رشد، بذر جوانه نمي زند؛ به اين حالت خواب بذر يا خفتگي بذر مي گويند.

در اين موقعيت با توجه به نوع خفتگي بذر بايد اقدام لازم جهت خروج آن از اين وضعيت را انجام داد.

در ادامه شركت هنر طبيعت سگال شما را با انواع خفتگي بذر و راه خروج از آن ها را آشنا مي سازد.

دقت داشته باشيد كه پس از انجام عمليات خروج بذر از خواب، بايد بلافاصله آن ها را كاشت.

 

خفتگي فيزيكي و مكانيكي (پوسته بذر)

عامل ركود و خفتگي فيزيكي بذر پوشش سفت آن است كه مانع از جذب آب توسط بذر و

در نتيجه مانع از فعال شدن رويان جهت جوانه‌زني مي‌شود.

از طرفي گاهي باوجود پوشش سفت‌وسخت بذر آب جذب مي‌شود اما رويان به دليل سفتي

پوسته بذر نمي‌تواند توسعه يابد و به بيرون راه يابد.

گياهاني كه بذر آنان خفتگي فيزيكي و يا مكانيكي دارند مي‌توان به فندق، گردو، پسته، بلوط،

اقاقيا، اكاسيا و ميوه‌هاي هسته‌دار مانند بادام، هلو،

شليل گوجه، زردآلو، گيلاس و آلبالو و يا گياهاني همانند سيب زميني، گوجه‌فرنگي، فلفل،

بادمجان، لوبيا، اختر، شمعداني، چغندر و پيچك اشاره كرد.

گاهي اين خواب بذر بعد از كاشت بذرها و به دليل گرما و آبي كه در زيرخاك وجود دارد

خودبه‌خود و به تدريج از بين مي‌رود و بذر جوانه خواهد زد

و نيازي به انجام كاري خاص براي از بين بردن آنان نيست. مثل گوجه‌فرنگي فلفل و

بادمجان كه در صورت وجود دما و وجود رطوبت مناسب خاك به‌تدريج

شروع به جوانه‌زني مي‌كنند، اما گاهي نيز اين عوامل طبيعي آن‌قدر كه بايد و شايد مؤثر نيستند

و مي‌بايست تيمارهاي خاصي انجام داد تا بذر بتواند سريع‌تر و بهتر جوانه بزند.

در چنين مواردي و براي از بين بردن خواب بذر از روش‌هايي همانند خراش دهي مكانيكي سطح بذر

كه با وسايلي همانند كاغذ سنباده و يا سوهان استفاده مي‌كنند. در اين روش اگر تعداد بذر زياد باشد

آنها را هرماه با سنگريزه به درون دستگاهي گردان همانند مخلوط‌كن‌هاي سيمان مي‌ريزند

تا در اثر ساييده شدن با سنگريزه‌ها پوشش بذرها نازك شود. روش ديگر خراش دهي

استفاده از برخي اسيدها است. مثلاً بذرها در اسيدي همانند اسيدسولفوريك (۹۰-۲۰ درصد)

به نسبت يك قسمت بذر و دو قسمت اسيد قرار مي‌گيرند و خيس مي‌خورند ودر طي اين مدت

چند بار هم زده مي‌شوند. در هر مرتبه نيز نبايد بيش از ۱۰ كيلو بذر استفاده شود.

خواب بذر – خفتگي بذر

خفتگي مروفولوژيكي و فيزيولوژيكي مربوط به رويان (خواب بذر)

همان‌طور كه اشاره كرديم رويان يكي از اجزا داخلي بذر است. گاهي رويان به شكل نابالغ و توسعه نيافته باقي مي‌ماند

و بايد تيمارهايي انجام داد تا رويان تحريك شود و برسد و آماده جوانه زني شود.

گاهي رويان كوچك است و به خوبي رشد نكرده است و توانايي جوانه زني ندارد.

در اين حالت وجود يك دوره گرما براي بزرگ شدن آن لازم است همانند تاج‌الملوك، زبان در قفا، شقايق، آزاليا، زبان گنجشك،

به داغ، پامچال، هويج، شمشاد و كاج درختان زبان گنجشك و گونه‌هاي گياهان گرمسيري مختلف و گوناگون.

براي از بين بردن ركود و خفتگي بذرهايي كه رويان نابالغ دارند كافي است كه بسته به نوع بذر آنها را براي چند روز

تا چند ماه در مكاني مناسب با دماي مناسب كه گرم محسوب مي‌شود انبار كرد تا رشد رويان

درون بذر كامل شود و لزومي به انجام كار ديگري نيست. ميزان گرما و مدت‌زماني كه براي بذر اين گياهان لازم است

تا رويان آنها رشد كند و بزرگ شود متفاوت و متغير است. مثلاً بذرهاي گونه‌هاي مختلف نخل به‌طور عادي نياز دارند

تا چند سال انبار شوند تا رويان كوچك آنان به‌تدريج بزرگ شود اما مي‌توان به انبار كردن آنان به مدت سه ماه

در دماي ۴۰-۳۸ درجه چنين شرايطي را براي رويان كوچك آنان فراهم كرد تا در مدت زمان كوتاه‌تري رشد كنند.

براي ساير گياهان به‌غيراز نمونه‌هايي كه گرمسيري محسوب مي‌شوند معمولاً انبار كردن

براي چند ماه در مكاني خشك با دماي ۳۰-۱۵ درجه و تاريك مناسب است.


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۱ فروردين ۱۳۹۹ساعت: ۱۲:۳۳:۵۲ توسط:بهسون موضوع:

جوانه بذر

عوامل موثر بر جوانه زني بذر

پس از كاشت بذر و رفع موانع رشدي مرتبط با خود بذر، نظير ركود و خفتگي، نوبت به كنترل شرايط محيطي جوانه زني بذر مي رسد.

مهم ترين اين شرايط محيطي شامل رطوبت، دما، نور و اكسيژن مي باشد. پس از رفع خفتگي خود بذر اگر به شرايط محيطي پس از كاشت

علي الخصوص دما و نور دقت نشود بذر مجدد دچار خفتگي مي شود كه به آن خفتگي فيزيولوژيكي مي گويند.

در زير به طور مختصر مهم ترين عوامل محيطي موثر بر جوانه زني بذر توسط شركت هنر طبيعت سگال بيان گرديده است:

. اكسيژن

همانطور كه مي دانيم بذر تمامي گياهان به غير از گياهان آبزي براي بقا مانند ساير موجودات زنده نياز به اكسيژن دارند.

عواملي نظير استفاده از خاك با بافت سنگين، سفت و فشرده تنفس بذر را سخت تر كرده

در نتيجه اكسيژن دريافتي بذر كاهش خواهد يافت. اين امر باعث بروز احتمال عدم جوانه زني بذر مي گردد.

در اين مورد انتخاب خاك مناسب كه امكان تنفس گياه را ايجاد كند واجب است.

 

. رطوبت

آب و رطوبت است كه سيستم هاي دروني بذر را فعال مي كند،

به اين صورت كه بذر آب را جذب كرده و حجم آ ن زياد مي شود،

در نتيجه پوسته ي آن ترك مي خورد و ريشه چه امكان بيرون آمدن پيدا خواهد كرد.

به همين دليل است كه بذرها را پيش از كاشت مي خيسانند.

مدت زمان مناسب براي اين كار حدود ۸ ساعت است

اما اگر بيش از اين مدت زماني بخواهيم بذر را خيس كنيم،

بايد مرتب آب را عوض كنيم كه اكسيژن به بذر برسد و دچار خفگي نشوند.

حداكثر زمان خيساندن نيز ۲۴ ساعت مي باشد.

جوانه زني بذر - مراحل جوانه زني بذر و عوامل تاثير گذار بر آن

. نور

نور برخلاف تصور عموم براي جوانه زني بذر برخي گياهان ضروري و براي برخي بازدارنده مي باشد.

از جمله بذور گياهاني كه براي جوانه زني به نور نياز مبرم دارند مي توان

به كاهو، كرفس، پامچال و بنفشه آفريقايي اشاره نمود.

به همين دليل اين بذور را در عمق خاك قرار نمي دهند.

در طرف ديگر گياهاني را داريم كه با رسيدن نور به بذرشان رشد آن ها متوقف مي گردد.

از جمله اين گياهان پياز، سير، فلوكس، زبان در قفا و گل ناز مي باشد.

روي بذر اين گياهان را پس از كاشت بايد به خوبي پوشاند.

جوانه زني بذر - مراحل جوانه زني بذر و عوامل تاثير گذار بر آن

. دما

دماي محيط كشت مهم ترين عامل در تعيين زمان كاشت بذر است.

دما عامل تاثيرگذار بر ميزان و سرعت جوانه زني بذر مي باشد.

حفظ تعادل در دما از جمله حساس ترين عمليات حفظ شرايط محيطي بذر مي باشد.

كاشت بذر در دماي سرد منجر به جوانه زني نامرتب بذر گشته و از سوي ديگر

گرماي بيش از اندازه محيط منجر به خشكي و آسيب ديدن گياهان جوان يا جلوگيري از

جوانه زني بذر گردد (خفتگي بذر به دليل دماي بالاي محيط).

به خصوص بذر پس از آبگيري به دماي محيط بسيار حساس مي گردد.

در تنظيم دماي محيطي بايد نوع بذر و نياز دمايي خاص بذر آن گونه ي گياهي در نظر گرفته شود.

زيرا برخي به دماي بيشتر و برخي به دماي كم تر نياز دارند. براي مثال بذر گياهان متعلق به مناطق معتدله معمولاً به دماي خنك نياز دارند.

بعضي از گياهان به گونه‌اي در برابر گرماي محيط حساس هستند كه اگر دما بيش از ۲۵ درجه شود بذر آن ها به طور كلي جوانه نمي‌زند.

از جمله اين گياهان مي‌توان به كرفس، كاهو، پياز حسن‌يوسف، سيكلامت، فريزيا، پامچال و زبان اشاره نمود.

در طرف ديگر برخي گياهان براي جوانه زني بذر شان به دمايي بالاتر نياز دارند مانند گياهان بومي مناطق گرمسيري و يا نيمه گرمسيري.

 


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۱ فروردين ۱۳۹۹ساعت: ۱۲:۳۲:۵۷ توسط:بهسون موضوع:

بذر

بذر چيست

بذر چيست

در اين مقاله شركت هنر طبيعت سگال به توضيح در رابطه با پاسخ سوال بذر چيست خواهد پرداخت.

قسمتي از گياه كه توانايي توليد نسل ديگري از آن گياه را دارا باشد بذر ناميده مي شود.

اين بخش گياه كه از درجه حساسيت بالايي برخوردار است، وظيفه ي توليد مثل را بر عهده دارد.

از لحاظ علمي و بيولوژيكي بذر، تخمك رسيده و باروري مي باشد كه توانايي رشد و تبديل شدن به گياه را خواهد داشت.

اما در زمينه ي كشاورزي آن را طور ديگري تعريف مي كنند. بذر از اين منظر يك ميوه ي خشك و ناشكوفا مي باشد

كه داراي تعداد تخمك هاي متفاوت مي باشد.

انواع بذر از لحاظ تخمك:

– يك تخمك: مانند غلات

– دو تخمك: مانند هويج و طوق

– چند تخمك (پلي ژرم): مانند چغندر قند

بذرها داراي تنوع بسياري از لحاظ رنگ، شكل، اندازه و خصوصيات بيوشيميايي و فيزيولوژيكي هستند.

بذر چيست

اجزاء بذر چيست

در زير به ۴ جزء بذر اشاره خواهد شد كه براي حيات آن ضروري مي باشند.

۱.  پوسته

اين بخش محافظ قسمت هاي داخلي بذر مانند جنين از عوامل نامساعد محيطي مي باشد. پوسته يا تستا همچنين در فرآيند آب گيري بذر در زمان جوانه زني نقش موثري خواهد داشت.

۲. جنين

اين قسمت شامل محور جنيني، هيپوكوتيل و يك يا دو عدد لپه است.

۳. آنزيم ها و هورمون ها

آنزيم ها  در مرحله جوانه زني به ساخت بافت جديد كمك مي كنند. نقش هورمون ها در اين فرآيند تحريك توليد آنزيم ها مي باشد. همچنين آنزيم ها با ايجاد حالت سكون يا استراحت در بذرهاي خشك بقاي گياه را تضمين خواهند نمود.

۴. مواد ذخيره اي

اين بخش وظيفه ي تامين مواد غذايي مورد نياز جنين را دارد. زيرا تا زمان تبديل آن به يك گياه كامل كه بتواند عمل فتوسنتز انجام دهد، توانايي تامين مواد مورد نياز خود را ندارد. اين مواد ذخيره اي شامل كربوهيدرات‌ها، ليپيدها، پروتئين‌ها و ساير تركيبات هستند كه مقدار آن‌ها در بذرهاي گياهان مختلف با يكديگر متفاوت است. كربوهيدرات ماده ي ذخيره ‌اي اصلي در بذور بسياري از گياهان زراعي نظير غلات هستند. كربوهيدرات‌ هاي ذخيره ‌اي شامل نشاسته، همي سلولز، ليزاب ، پنتوزان‌ها، پكتين‌ها، و ساير كربوهيدرات‌ها مي‌باشد.

بذر چيست

طول عمر بذر

با توجه به طول عمر طبيعي و ژنتيكي بذر و همچنين شرايط نگهداري آن ها يا بالا بودن كيفيت بذر،

زمان زندگي بذرها با يكديگر متفاوت است. مي توان با فراهم نمودن شرايط نگهداري در سطح كيفي بالا

طول عمر را افزايش داد اما بعد از گذراندن طول عمر ژنتيكي بذر نمي توان انتظار بالايي از لحاظ كيفيتي از آن بذر داشت.

بذرها از لحاظ طول عمر به سه دسته ي زير تقسيم بندي مي شوند: ( بذر چيست )

۱. كوتاه عمر

بذور گياهاني چون درختان مناطق معتدل، كه به طور معمول بذرهايشان در بهار مي رسد از اين دسته به شمار مي روند. درختاني نظير سپيدار و بيد از اين نوع به حساب مي آيند. بذر اين نوع گياهان از چند روز تا حداكثر يك سال زنده خواهند ماند. در طبيعت، بذر اين نوع از گياهان پس از رسيدن و ريزش به زير درخت، فوراً در خاك جوانه مي‌زنند و نيازي به گذران فصل هاي پاييز و زمستان نخواهد بود. بذر بيشتر گياهان گرمسيري، نيمه گرمسيري و آن هايي كه لپه هاي بزرگي دارند نيز در اين دسته قرار مي گيرند. گياهاني نظير قهوه، ازگيل ژاپني، بادام و فندق. هر چه بيشتر از طول عمر آن بگذرد درصد جوانه زني و كيفيتشان كاهش مي يابد.

۲. بذرهاي با عمر متوسط

اين بذور در حدود ۲ الي ۵ سال عمر خواهند كرد؛ كه در شرايط نگهداري ايده آل اين عدد به ۱۵ سال نيز خواهد رسيد. اغلب درختان سوزني برگ، گل ها، سبزي ها و غلات داراي بذرهايي با طول عمر متوسط مي باشند.

۳. بلند عمر

اين بذور داراي طول عمر حداقل ۱۵ الي ۲۰ سال مي باشند. اين طول عمر خود را مديون پوسته ي سخت خود مي باشند. علف هاي هرز جزو اين دسته قرار مي گيرند.


برچسب: ،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۱۱ فروردين ۱۳۹۹ساعت: ۱۲:۳۲:۰۰ توسط:بهسون موضوع: