انواع كود

آب موجود در خاك

پيش از صحبت در رابطه با ظرفيت نگهداري آب در خاك ، كمي در رابطه با آب و ويژگي هاي آن صحبت خواهيم كرد.

آب يك ماده شگفت انگيز است. آب را حلال جهاني مي نامند زيرا بيشتر از هر مايع

ديگري مواد را در خود حل مي كند. آب يك منبع طبيعي تجديد پذير است كه در طبيعت

به صورت جامد ، مايع و گاز وجود دارد. مولكولهاي آن به هم چسبيده اند و به ساير

سطوح نيز مي چسبند. اين امر نشان دهنده ي چگونگي توانايي آن ها براي رسيدن

به بالاي درختان بلند مي باشد. آب از گرماي نهان زيادي برخوردار است، به اين معني

كه هنگام تغيير از حالت جامد به مايع و از مايع به گاز ، انرژي زيادي را آزاد مي سازد،

و هنگامي كه از گاز به مايع و از مايع به جامد منتقل مي شود ، انرژي زيادي را جذب

مي كند. باغبانان از مزاياي اين همه ويژگي هاي آب بهره مي برد.

ظرفيت نگهداري آب در خاك

توانايي خاك در نگه داشتن آب در خود را ظرفيت نگهداري آب در خاك مي گويند. خاك هاي

رسي از ظرفيت نگهداري آب بالايي برخوردار هستند، در حالي كه خاك هاي ماسه اي

از ظرفيت نگهداري آب كمي برخوردار هستند. از آنجا كه فضاي منافذ يك خاك در اثر

باران شديد يا آبياري پر از آب مي شود، خاك اشباع مي شود، سپس، به تدريج آب

به سمت پايين تخليه مي شود كه به مقدار آب باقيمانده در خاك در مقابل نيروي گرانش،

ظرفيت مزرعه (ظرفيت نگهداري آب توسط خاك) گفته مي شود. خاك هاي رسي

بسيار كندتر از خاك هاي ماسه اي از آب تخليه مي شوند. خاكهاي لومي (Loam)

۲-۳ روز پس از بارندگي شديد يا آبياري به ظرفيت مزرعه خود مي رسند. اگر آب

بيشتري اضافه نشود ، خاك همچنان خشك مي شود، گياهان مقداري از آب را

جذب مي كنند و مقداري از آب در خاك به سمت بالا حركت مي كند و از سطح خاك

تبخير مي شود. سرانجام، ممكن است يك خاك به اندازه كافي خشك شود تا به

درصد پژمردگي دائمي خود برسد، نقطه اي كه گياه به شدت پژمرده مي شود و

نمي تواند بهبود يابد. در اين مرحله ، آب موجود (آبي كه در دسترس گياه است)

از بين مي رود و تنها آبي كه در خاك باقي مي ماند آنقدر محكم به ذرات خاك وصل

مي شود كه گياهان قادر به دسترسي به آن نيستند.

درك ظرفيت نگه داشتن آب توسط خاك بسيار مهم است از آن لحاظ بتوانيم از روشهاي

مناسب آبياري استفاده كنيم. آبياري يك خاك رسي سنگين و يك خاك ماسه اي به

يك روش مشترك مي تواند نتايج بسيار متفاوتي را به دنبال داشته باشد.

بهترين و مناسب ترين خاك براي كشاورزي و باغباني پيت ماس مي باشد. پيت ماسي

كه درصد بالاتري از پيت سفيد را در خود داشته باشد. اين نوع پيت ماس مرغوب تر است

و علاوه بر ظرفيت نگهداري مناسب آب، ظرفيت نگهداري هواي مناسبي نيز دارا مي باشد.